Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verfluche
du
verfluchst
er/sie/es
verflucht
wir
verfluchen
ihr
verflucht
sie/Sie
verfluchen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verfluchte
du
verfluchtest
er/sie/es
verfluchte
wir
verfluchten
ihr
verfluchtet
sie/Sie
verfluchten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verflucht
du
hast verflucht
er/sie/es
hat verflucht
wir
haben verflucht
ihr
habt verflucht
sie/Sie
haben verflucht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verflucht
du
hattest verflucht
er/sie/es
hatte verflucht
wir
hatten verflucht
ihr
hattet verflucht
sie/Sie
hatten verflucht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verfluchen
du
wirst verfluchen
er/sie/es
wird verfluchen
wir
werden verfluchen
ihr
werdet verfluchen
sie/Sie
werden verfluchen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verflucht haben
du
wirst verflucht haben
er/sie/es
wird verflucht haben
wir
werden verflucht haben
ihr
werdet verflucht haben
sie/Sie
werden verflucht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verfluchten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verfluche
du
verfluchest
er/sie/es
verfluche
wir
verfluchen
ihr
verfluchet
sie/Sie
verfluchen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verflucht
du
habest verflucht
er/sie/es
habe verflucht
wir
haben verflucht
ihr
habet verflucht
sie/Sie
haben verflucht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verfluchen
du
werdest verfluchen
er/sie/es
werde verfluchen
wir
werden verfluchen
ihr
werdet verfluchen
sie/Sie
werden verfluchen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verflucht haben
du
werdest verflucht haben
er/sie/es
werde verflucht haben
wir
werden verflucht haben
ihr
werdet verflucht haben
sie/Sie
werden verflucht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verfluchte
du
verfluchtest
er/sie/es
verfluchte
wir
verfluchten
ihr
verfluchtet
sie/Sie
verfluchten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verflucht
du
hättest verflucht
er/sie/es
hätte verflucht
wir
hätten verflucht
ihr
hättet verflucht
sie/Sie
hätten verflucht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verfluchen
du
würdest verfluchen
er/sie/es
würde verfluchen
wir
würden verfluchen
ihr
würdet verfluchen
sie/Sie
würden verfluchen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verflucht haben
du
würdest verflucht haben
er/sie/es
würde verflucht haben
wir
würden verflucht haben
ihr
würdet verflucht haben
sie/Sie
würden verflucht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verfluchten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verfluche; verfluch
ihr
verflucht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verfluchten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
