Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verschärfe
du
verschärfst
er/sie/es
verschärft
wir
verschärfen
ihr
verschärft
sie/Sie
verschärfen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verschärfte
du
verschärftest
er/sie/es
verschärfte
wir
verschärften
ihr
verschärftet
sie/Sie
verschärften
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verschärft
du
hast verschärft
er/sie/es
hat verschärft
wir
haben verschärft
ihr
habt verschärft
sie/Sie
haben verschärft
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verschärft
du
hattest verschärft
er/sie/es
hatte verschärft
wir
hatten verschärft
ihr
hattet verschärft
sie/Sie
hatten verschärft
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verschärfen
du
wirst verschärfen
er/sie/es
wird verschärfen
wir
werden verschärfen
ihr
werdet verschärfen
sie/Sie
werden verschärfen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verschärft haben
du
wirst verschärft haben
er/sie/es
wird verschärft haben
wir
werden verschärft haben
ihr
werdet verschärft haben
sie/Sie
werden verschärft haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verschärfen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verschärfe
du
verschärfest
er/sie/es
verschärfe
wir
verschärfen
ihr
verschärfet
sie/Sie
verschärfen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verschärft
du
habest verschärft
er/sie/es
habe verschärft
wir
haben verschärft
ihr
habet verschärft
sie/Sie
haben verschärft
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verschärfen
du
werdest verschärfen
er/sie/es
werde verschärfen
wir
werden verschärfen
ihr
werdet verschärfen
sie/Sie
werden verschärfen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verschärft haben
du
werdest verschärft haben
er/sie/es
werde verschärft haben
wir
werden verschärft haben
ihr
werdet verschärft haben
sie/Sie
werden verschärft haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verschärfte
du
verschärftest
er/sie/es
verschärfte
wir
verschärften
ihr
verschärftet
sie/Sie
verschärften
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verschärft
du
hättest verschärft
er/sie/es
hätte verschärft
wir
hätten verschärft
ihr
hättet verschärft
sie/Sie
hätten verschärft
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verschärfen
du
würdest verschärfen
er/sie/es
würde verschärfen
wir
würden verschärfen
ihr
würdet verschärfen
sie/Sie
würden verschärfen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verschärft haben
du
würdest verschärft haben
er/sie/es
würde verschärft haben
wir
würden verschärft haben
ihr
würdet verschärft haben
sie/Sie
würden verschärft haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verschärfen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verschärfe; verschärf
ihr
verschärft
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verschärfen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
