Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verschütte
du
verschüttest
er/sie/es
verschüttet
wir
verschütten
ihr
verschüttet
sie/Sie
verschütten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verschüttete
du
verschüttetest
er/sie/es
verschüttete
wir
verschütteten
ihr
verschüttetet
sie/Sie
verschütteten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verschüttet
du
hast verschüttet
er/sie/es
hat verschüttet
wir
haben verschüttet
ihr
habt verschüttet
sie/Sie
haben verschüttet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verschüttet
du
hattest verschüttet
er/sie/es
hatte verschüttet
wir
hatten verschüttet
ihr
hattet verschüttet
sie/Sie
hatten verschüttet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verschütten
du
wirst verschütten
er/sie/es
wird verschütten
wir
werden verschütten
ihr
werdet verschütten
sie/Sie
werden verschütten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verschüttet haben
du
wirst verschüttet haben
er/sie/es
wird verschüttet haben
wir
werden verschüttet haben
ihr
werdet verschüttet haben
sie/Sie
werden verschüttet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verschütten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verschütte
du
verschüttest
er/sie/es
verschütte
wir
verschütten
ihr
verschüttet
sie/Sie
verschütten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verschüttet
du
habest verschüttet
er/sie/es
habe verschüttet
wir
haben verschüttet
ihr
habet verschüttet
sie/Sie
haben verschüttet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verschütten
du
werdest verschütten
er/sie/es
werde verschütten
wir
werden verschütten
ihr
werdet verschütten
sie/Sie
werden verschütten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verschüttet haben
du
werdest verschüttet haben
er/sie/es
werde verschüttet haben
wir
werden verschüttet haben
ihr
werdet verschüttet haben
sie/Sie
werden verschüttet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verschüttete
du
verschüttetest
er/sie/es
verschüttete
wir
verschütteten
ihr
verschüttetet
sie/Sie
verschütteten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verschüttet
du
hättest verschüttet
er/sie/es
hätte verschüttet
wir
hätten verschüttet
ihr
hättet verschüttet
sie/Sie
hätten verschüttet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verschütten
du
würdest verschütten
er/sie/es
würde verschütten
wir
würden verschütten
ihr
würdet verschütten
sie/Sie
würden verschütten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verschüttet haben
du
würdest verschüttet haben
er/sie/es
würde verschüttet haben
wir
würden verschüttet haben
ihr
würdet verschüttet haben
sie/Sie
würden verschüttet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verschütten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verschütte; verschütt
ihr
verschüttet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verschütten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
