Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verweise
du
verweist
er/sie/es
verweist
wir
verweisen
ihr
verweist
sie/Sie
verweisen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verwies
du
verwiesest; verwiest
er/sie/es
verwies
wir
verwiesen
ihr
verwiest
sie/Sie
verwiesen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verwiesen
du
hast verwiesen
er/sie/es
hat verwiesen
wir
haben verwiesen
ihr
habt verwiesen
sie/Sie
haben verwiesen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verwiesen
du
hattest verwiesen
er/sie/es
hatte verwiesen
wir
hatten verwiesen
ihr
hattet verwiesen
sie/Sie
hatten verwiesen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verweisen
du
wirst verweisen
er/sie/es
wird verweisen
wir
werden verweisen
ihr
werdet verweisen
sie/Sie
werden verweisen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verwiesen haben
du
wirst verwiesen haben
er/sie/es
wird verwiesen haben
wir
werden verwiesen haben
ihr
werdet verwiesen haben
sie/Sie
werden verwiesen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verweisen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verweise
du
verweisest
er/sie/es
verweise
wir
verweisen
ihr
verweiset
sie/Sie
verweisen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verwiesen
du
habest verwiesen
er/sie/es
habe verwiesen
wir
haben verwiesen
ihr
habet verwiesen
sie/Sie
haben verwiesen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verweisen
du
werdest verweisen
er/sie/es
werde verweisen
wir
werden verweisen
ihr
werdet verweisen
sie/Sie
werden verweisen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verwiesen haben
du
werdest verwiesen haben
er/sie/es
werde verwiesen haben
wir
werden verwiesen haben
ihr
werdet verwiesen haben
sie/Sie
werden verwiesen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verwiese
du
verwiesest
er/sie/es
verwiese
wir
verwiesen
ihr
verwieset
sie/Sie
verwiesen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verwiesen
du
hättest verwiesen
er/sie/es
hätte verwiesen
wir
hätten verwiesen
ihr
hättet verwiesen
sie/Sie
hätten verwiesen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verweisen
du
würdest verweisen
er/sie/es
würde verweisen
wir
würden verweisen
ihr
würdet verweisen
sie/Sie
würden verweisen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verwiesen haben
du
würdest verwiesen haben
er/sie/es
würde verwiesen haben
wir
würden verwiesen haben
ihr
würdet verwiesen haben
sie/Sie
würden verwiesen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verweisen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verweise;verweis
ihr
verweist
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verweisen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
