Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
lege vor
du
legst vor
er/sie/es
legt vor
wir
legen vor
ihr
legt vor
sie/Sie
legen vor
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
legte vor
du
legtest vor
er/sie/es
legte vor
wir
legten vor
ihr
legtet vor
sie/Sie
legten vor
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe vorgelegt
du
hast vorgelegt
er/sie/es
hat vorgelegt
wir
haben vorgelegt
ihr
habt vorgelegt
sie/Sie
haben vorgelegt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte vorgelegt
du
hattest vorgelegt
er/sie/es
hatte vorgelegt
wir
hatten vorgelegt
ihr
hattet vorgelegt
sie/Sie
hatten vorgelegt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde vorlegen
du
wirst vorlegen
er/sie/es
wird vorlegen
wir
werden vorlegen
ihr
werdet vorlegen
sie/Sie
werden vorlegen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde vorgelegt haben
du
wirst vorgelegt haben
er/sie/es
wird vorgelegt haben
wir
werden vorgelegt haben
ihr
werdet vorgelegt haben
sie/Sie
werden vorgelegt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [vorlegen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
lege vor
du
legest vor
er/sie/es
lege vor
wir
legen vor
ihr
leget vor
sie/Sie
legen vor
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe vorgelegt
du
habest vorgelegt
er/sie/es
habe vorgelegt
wir
haben vorgelegt
ihr
habet vorgelegt
sie/Sie
haben vorgelegt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde vorlegen
du
werdest vorlegen
er/sie/es
werde vorlegen
wir
werden vorlegen
ihr
werdet vorlegen
sie/Sie
werden vorlegen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde vorgelegt haben
du
werdest vorgelegt haben
er/sie/es
werde vorgelegt haben
wir
werden vorgelegt haben
ihr
werdet vorgelegt haben
sie/Sie
werden vorgelegt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
legte vor
du
legtest vor
er/sie/es
legte vor
wir
legten vor
ihr
legtet vor
sie/Sie
legten vor
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte vorgelegt
du
hättest vorgelegt
er/sie/es
hätte vorgelegt
wir
hätten vorgelegt
ihr
hättet vorgelegt
sie/Sie
hätten vorgelegt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde vorlegen
du
würdest vorlegen
er/sie/es
würde vorlegen
wir
würden vorlegen
ihr
würdet vorlegen
sie/Sie
würden vorlegen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde vorgelegt haben
du
würdest vorgelegt haben
er/sie/es
würde vorgelegt haben
wir
würden vorgelegt haben
ihr
würdet vorgelegt haben
sie/Sie
würden vorgelegt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [vorlegen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
lege vor; leg vor
ihr
legt vor
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [vorlegen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
