Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
liege vor
du
liegst vor
er/sie/es
liegt vor
wir
liegen vor
ihr
liegt vor
sie/Sie
liegen vor
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
lag vor
du
lagst vor
er/sie/es
lag vor
wir
lagen vor
ihr
lagt vor
sie/Sie
lagen vor
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe vorgelegen
du
hast vorgelegen
er/sie/es
hat vorgelegen
wir
haben vorgelegen
ihr
habt vorgelegen
sie/Sie
haben vorgelegen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte vorgelegen
du
hattest vorgelegen
er/sie/es
hatte vorgelegen
wir
hatten vorgelegen
ihr
hattet vorgelegen
sie/Sie
hatten vorgelegen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde vorliegen
du
wirst vorliegen
er/sie/es
wird vorliegen
wir
werden vorliegen
ihr
werdet vorliegen
sie/Sie
werden vorliegen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde vorgelegen haben
du
wirst vorgelegen haben
er/sie/es
wird vorgelegen haben
wir
werden vorgelegen haben
ihr
werdet vorgelegen haben
sie/Sie
werden vorgelegen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [vorliegen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
liege vor
du
liegest vor
er/sie/es
liege vor
wir
liegen vor
ihr
lieget vor
sie/Sie
liegen vor
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe vorgelegen
du
habest vorgelegen
er/sie/es
habe vorgelegen
wir
haben vorgelegen
ihr
habet vorgelegen
sie/Sie
haben vorgelegen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde vorliegen
du
werdest vorliegen
er/sie/es
werde vorliegen
wir
werden vorliegen
ihr
werdet vorliegen
sie/Sie
werden vorliegen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde vorgelegen haben
du
werdest vorgelegen haben
er/sie/es
werde vorgelegen haben
wir
werden vorgelegen haben
ihr
werdet vorgelegen haben
sie/Sie
werden vorgelegen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
läge vor
du
lägest vor; lägst vor
er/sie/es
läge vor
wir
lägen vor
ihr
läget vor; lägt vor
sie/Sie
lägen vor
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte vorgelegen
du
hättest vorgelegen
er/sie/es
hätte vorgelegen
wir
hätten vorgelegen
ihr
hättet vorgelegen
sie/Sie
hätten vorgelegen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde vorliegen
du
würdest vorliegen
er/sie/es
würde vorliegen
wir
würden vorliegen
ihr
würdet vorliegen
sie/Sie
würden vorliegen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde vorgelegen haben
du
würdest vorgelegen haben
er/sie/es
würde vorgelegen haben
wir
würden vorgelegen haben
ihr
würdet vorgelegen haben
sie/Sie
würden vorgelegen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [vorliegen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
liege vor; lieg vor
ihr
liegt vor
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [vorliegen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
