Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
aktiviere
du
aktivierst
er/sie/es
aktiviert
wir
aktivieren
ihr
aktiviert
sie/Sie
aktivieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
aktivierte
du
aktiviertest
er/sie/es
aktivierte
wir
aktivierten
ihr
aktiviertet
sie/Sie
aktivierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe aktiviert
du
hast aktiviert
er/sie/es
hat aktiviert
wir
haben aktiviert
ihr
habt aktiviert
sie/Sie
haben aktiviert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte aktiviert
du
hattest aktiviert
er/sie/es
hatte aktiviert
wir
hatten aktiviert
ihr
hattet aktiviert
sie/Sie
hatten aktiviert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde aktivieren
du
wirst aktivieren
er/sie/es
wird aktivieren
wir
werden aktivieren
ihr
werdet aktivieren
sie/Sie
werden aktivieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde aktiviert haben
du
wirst aktiviert haben
er/sie/es
wird aktiviert haben
wir
werden aktiviert haben
ihr
werdet aktiviert haben
sie/Sie
werden aktiviert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [aktivieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
aktiviere
du
aktivierest
er/sie/es
aktiviere
wir
aktivieren
ihr
aktivieret
sie/Sie
aktivieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe aktiviert
du
habest aktiviert
er/sie/es
habe aktiviert
wir
haben aktiviert
ihr
habet aktiviert
sie/Sie
haben aktiviert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde aktivieren
du
werdest aktivieren
er/sie/es
werde aktivieren
wir
werden aktivieren
ihr
werdet aktivieren
sie/Sie
werden aktivieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde aktiviert haben
du
werdest aktiviert haben
er/sie/es
werde aktiviert haben
wir
werden aktiviert haben
ihr
werdet aktiviert haben
sie/Sie
werden aktiviert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
aktivierte
du
aktiviertest
er/sie/es
aktivierte
wir
aktivierten
ihr
aktiviertet
sie/Sie
aktivierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte aktiviert
du
hättest aktiviert
er/sie/es
hätte aktiviert
wir
hätten aktiviert
ihr
hättet aktiviert
sie/Sie
hätten aktiviert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde aktivieren
du
würdest aktivieren
er/sie/es
würde aktivieren
wir
würden aktivieren
ihr
würdet aktivieren
sie/Sie
würden aktivieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde aktiviert haben
du
würdest aktiviert haben
er/sie/es
würde aktiviert haben
wir
würden aktiviert haben
ihr
würdet aktiviert haben
sie/Sie
würden aktiviert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [aktivieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
aktiviere; aktivier
ihr
aktiviert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [aktivieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
