Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
akzeptiere
du
akzeptierst
er/sie/es
akzeptiert
wir
akzeptieren
ihr
akzeptiert
sie/Sie
akzeptieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
akzeptierte
du
akzeptiertest
er/sie/es
akzeptierte
wir
akzeptierten
ihr
akzeptiertet
sie/Sie
akzeptierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe akzeptiert
du
hast akzeptiert
er/sie/es
hat akzeptiert
wir
haben akzeptiert
ihr
habt akzeptiert
sie/Sie
haben akzeptiert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte akzeptiert
du
hattest akzeptiert
er/sie/es
hatte akzeptiert
wir
hatten akzeptiert
ihr
hattet akzeptiert
sie/Sie
hatten akzeptiert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde akzeptieren
du
wirst akzeptieren
er/sie/es
wird akzeptieren
wir
werden akzeptieren
ihr
werdet akzeptieren
sie/Sie
werden akzeptieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde akzeptiert haben
du
wirst akzeptiert haben
er/sie/es
wird akzeptiert haben
wir
werden akzeptiert haben
ihr
werdet akzeptiert haben
sie/Sie
werden akzeptiert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [akzeptieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
akzeptiere
du
akzeptierest
er/sie/es
akzeptiere
wir
akzeptieren
ihr
akzeptieret
sie/Sie
akzeptieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe akzeptiert
du
habest akzeptiert
er/sie/es
habe akzeptiert
wir
haben akzeptiert
ihr
habet akzeptiert
sie/Sie
haben akzeptiert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde akzeptieren
du
werdest akzeptieren
er/sie/es
werde akzeptieren
wir
werden akzeptieren
ihr
werdet akzeptieren
sie/Sie
werden akzeptieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde akzeptiert haben
du
werdest akzeptiert haben
er/sie/es
werde akzeptiert haben
wir
werden akzeptiert haben
ihr
werdet akzeptiert haben
sie/Sie
werden akzeptiert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
akzeptierte
du
akzeptiertest
er/sie/es
akzeptierte
wir
akzeptierten
ihr
akzeptiertet
sie/Sie
akzeptierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte akzeptiert
du
hättest akzeptiert
er/sie/es
hätte akzeptiert
wir
hätten akzeptiert
ihr
hättet akzeptiert
sie/Sie
hätten akzeptiert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde akzeptieren
du
würdest akzeptieren
er/sie/es
würde akzeptieren
wir
würden akzeptieren
ihr
würdet akzeptieren
sie/Sie
würden akzeptieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde akzeptiert haben
du
würdest akzeptiert haben
er/sie/es
würde akzeptiert haben
wir
würden akzeptiert haben
ihr
würdet akzeptiert haben
sie/Sie
würden akzeptiert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [akzeptieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
akzeptiere; akzeptier
ihr
akzeptiert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [akzeptieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
