Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
fasse an
du
faßt an
er/sie/es
faßt an
wir
fassen an
ihr
faßt an
sie/Sie
fassen an
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fasste an
du
fasstest an
er/sie/es
fasste an
wir
fassten an
ihr
fasstet an
sie/Sie
fassten an
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe angefasst
du
hast angefasst
er/sie/es
hat angefasst
wir
haben angefasst
ihr
habt angefasst
sie/Sie
haben angefasst
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte angefasst
du
hattest angefasst
er/sie/es
hatte angefasst
wir
hatten angefasst
ihr
hattet angefasst
sie/Sie
hatten angefasst
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde anfassen
du
wirst anfassen
er/sie/es
wird anfassen
wir
werden anfassen
ihr
werdet anfassen
sie/Sie
werden anfassen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde angefasst haben
du
wirst angefasst haben
er/sie/es
wird angefasst haben
wir
werden angefasst haben
ihr
werdet angefasst haben
sie/Sie
werden angefasst haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [anfassen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
fasse an
du
fassest an
er/sie/es
fasse an
wir
fassen an
ihr
fasset an
sie/Sie
fassen an
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe angefasst
du
habest angefasst
er/sie/es
habe angefasst
wir
haben angefasst
ihr
habet angefasst
sie/Sie
haben angefasst
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde anfassen
du
werdest anfassen
er/sie/es
werde anfassen
wir
werden anfassen
ihr
werdet anfassen
sie/Sie
werden anfassen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde angefasst haben
du
werdest angefasst haben
er/sie/es
werde angefasst haben
wir
werden angefasst haben
ihr
werdet angefasst haben
sie/Sie
werden angefasst haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fasste an
du
fassest an
er/sie/es
fasste an
wir
fassten an
ihr
fasstet an
sie/Sie
fassten an
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte angefasst
du
hättest angefasst
er/sie/es
hätte angefasst
wir
hätten angefasst
ihr
hättet angefasst
sie/Sie
hätten angefasst
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde anfassen
du
würdest anfassen
er/sie/es
würde anfassen
wir
würden anfassen
ihr
würdet anfassen
sie/Sie
würden anfassen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde angefasst haben
du
würdest angefasst haben
er/sie/es
würde angefasst haben
wir
würden angefasst haben
ihr
würdet angefasst haben
sie/Sie
würden angefasst haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [anfassen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
fasse an; fass an
ihr
fasst an
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [anfassen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
