Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
frage an
du
fragst an
er/sie/es
fragt an
wir
fragen an
ihr
fragt an
sie/Sie
fragen an
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fragte an
du
fragtest an
er/sie/es
fragte an
wir
fragten an
ihr
fragtet an
sie/Sie
fragten an
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe angefragt
du
hast angefragt
er/sie/es
hat angefragt
wir
haben angefragt
ihr
habt angefragt
sie/Sie
haben angefragt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte angefragt
du
hattest angefragt
er/sie/es
hatte angefragt
wir
hatten angefragt
ihr
hattet angefragt
sie/Sie
hatten angefragt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde anfragen
du
wirst anfragen
er/sie/es
wird anfragen
wir
werden anfragen
ihr
werdet anfragen
sie/Sie
werden anfragen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde angefragt haben
du
wirst angefragt haben
er/sie/es
wird angefragt haben
wir
werden angefragt haben
ihr
werdet angefragt haben
sie/Sie
werden angefragt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [anfragen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
frage an
du
fragest an
er/sie/es
frage an
wir
fragen an
ihr
fraget an
sie/Sie
fragen an
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe angefragt
du
habest angefragt
er/sie/es
habe angefragt
wir
haben angefragt
ihr
habet angefragt
sie/Sie
haben angefragt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde anfragen
du
werdest anfragen
er/sie/es
werde anfragen
wir
werden anfragen
ihr
werdet anfragen
sie/Sie
werden anfragen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde angefragt haben
du
werdest angefragt haben
er/sie/es
werde angefragt haben
wir
werden angefragt haben
ihr
werdet angefragt haben
sie/Sie
werden angefragt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fragte an
du
fragtest an
er/sie/es
fragte an
wir
fragten an
ihr
fragtet an
sie/Sie
fragten an
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte angefragt
du
hättest angefragt
er/sie/es
hätte angefragt
wir
hätten angefragt
ihr
hättet angefragt
sie/Sie
hätten angefragt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde anfragen
du
würdest anfragen
er/sie/es
würde anfragen
wir
würden anfragen
ihr
würdet anfragen
sie/Sie
würden anfragen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde angefragt haben
du
würdest angefragt haben
er/sie/es
würde angefragt haben
wir
würden angefragt haben
ihr
würdet angefragt haben
sie/Sie
würden angefragt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [anfragen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
frage an; frag an
ihr
fragt an
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [anfragen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
