Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
komme an
du
kommst an
er/sie/es
kommt an
wir
kommen an
ihr
kommt an
sie/Sie
kommen an
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
kam an
du
kamst an
er/sie/es
kam an
wir
kamen an
ihr
kamt an
sie/Sie
kamen an
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin angekommen
du
bist angekommen
er/sie/es
ist angekommen
wir
sind angekommen
ihr
seid angekommen
sie/Sie
sind angekommen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war angekommen
du
warst angekommen
er/sie/es
war angekommen
wir
waren angekommen
ihr
wart angekommen
sie/Sie
waren angekommen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde ankommen
du
wirst ankommen
er/sie/es
wird ankommen
wir
werden ankommen
ihr
werdet ankommen
sie/Sie
werden ankommen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde angekommen sein
du
wirst angekommen sein
er/sie/es
wird angekommen sein
wir
werden angekommen sein
ihr
werdet angekommen sein
sie/Sie
werden angekommen sein
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [ankommen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
komme an
du
kommest an
er/sie/es
komme an
wir
kommen an
ihr
kommet an
sie/Sie
kommen an
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei angekommen
du
seiest angekommen; seist angekommen
er/sie/es
sei angekommen
wir
seien angekommen
ihr
seiet angekommen
sie/Sie
seien angekommen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde ankommen
du
werdest ankommen
er/sie/es
werde ankommen
wir
werden ankommen
ihr
werdet ankommen
sie/Sie
werden ankommen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde angekommen sein
du
werdest angekommen sein
er/sie/es
werde angekommen sein
wir
werden angekommen sein
ihr
werdet angekommen sein
sie/Sie
werden angekommen sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
käme an
du
kämest an
er/sie/es
käme an
wir
kämen an
ihr
kämet an
sie/Sie
kämen an
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre angekommen
du
wärest angekommen
er/sie/es
wäre angekommen
wir
wären angekommen
ihr
wäret angekommen
sie/Sie
wären angekommen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde ankommen
du
würdest ankommen
er/sie/es
würde ankommen
wir
würden ankommen
ihr
würdet ankommen
sie/Sie
würden ankommen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde angekommen sein
du
würdest angekommen sein
er/sie/es
würde angekommen sein
wir
würden angekommen sein
ihr
würdet angekommen sein
sie/Sie
würden angekommen sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [ankommen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
komme an; komm an
ihr
kommt an
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [ankommen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
