Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
zeige an
du
zeigst an
er/sie/es
zeigt an
wir
zeigen an
ihr
zeigt an
sie/Sie
zeigen an
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
zeigte an
du
zeigtest an
er/sie/es
zeigte an
wir
zeigten an
ihr
zeigtet an
sie/Sie
zeigten an
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe angezeigt
du
hast angezeigt
er/sie/es
hat angezeigt
wir
haben angezeigt
ihr
habt angezeigt
sie/Sie
haben angezeigt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte angezeigt
du
hattest angezeigt
er/sie/es
hatte angezeigt
wir
hatten angezeigt
ihr
hattet angezeigt
sie/Sie
hatten angezeigt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde anzeigen
du
wirst anzeigen
er/sie/es
wird anzeigen
wir
werden anzeigen
ihr
werdet anzeigen
sie/Sie
werden anzeigen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde angezeigt haben
du
wirst angezeigt haben
er/sie/es
wird angezeigt haben
wir
werden angezeigt haben
ihr
werdet angezeigt haben
sie/Sie
werden angezeigt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [anzeigen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
zeige an
du
zeigest an
er/sie/es
zeige an
wir
zeigen an
ihr
zeiget an
sie/Sie
zeigen an
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe angezeigt
du
habest angezeigt
er/sie/es
habe angezeigt
wir
haben angezeigt
ihr
habet angezeigt
sie/Sie
haben angezeigt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde anzeigen
du
werdest anzeigen
er/sie/es
werde anzeigen
wir
werden anzeigen
ihr
werdet anzeigen
sie/Sie
werden anzeigen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde angezeigt haben
du
werdest angezeigt haben
er/sie/es
werde angezeigt haben
wir
werden angezeigt haben
ihr
werdet angezeigt haben
sie/Sie
werden angezeigt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
zeigte an
du
zeigtest an
er/sie/es
zeigte an
wir
zeigten an
ihr
zeigtet an
sie/Sie
zeigten an
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte angezeigt
du
hättest angezeigt
er/sie/es
hätte angezeigt
wir
hätten angezeigt
ihr
hättet angezeigt
sie/Sie
hätten angezeigt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde anzeigen
du
würdest anzeigen
er/sie/es
würde anzeigen
wir
würden anzeigen
ihr
würdet anzeigen
sie/Sie
würden anzeigen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde angezeigt haben
du
würdest angezeigt haben
er/sie/es
würde angezeigt haben
wir
würden angezeigt haben
ihr
würdet angezeigt haben
sie/Sie
würden angezeigt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [anzeigen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
zeige an; zeig an
ihr
zeigt an
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [anzeigen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
