Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
fange auf
du
fängst auf
er/sie/es
fängt auf
wir
fangen auf
ihr
fangt auf
sie/Sie
fangen auf
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fing auf
du
fingst auf
er/sie/es
fing auf
wir
fingen auf
ihr
fingt auf
sie/Sie
fingen auf
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe aufgefangen
du
hast aufgefangen
er/sie/es
hat aufgefangen
wir
haben aufgefangen
ihr
habt aufgefangen
sie/Sie
haben aufgefangen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte aufgefangen
du
hattest aufgefangen
er/sie/es
hatte aufgefangen
wir
hatten aufgefangen
ihr
hattet aufgefangen
sie/Sie
hatten aufgefangen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde auffangen
du
wirst auffangen
er/sie/es
wird auffangen
wir
werden auffangen
ihr
werdet auffangen
sie/Sie
werden auffangen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde aufgefangen haben
du
wirst aufgefangen haben
er/sie/es
wird aufgefangen haben
wir
werden aufgefangen haben
ihr
werdet aufgefangen haben
sie/Sie
werden aufgefangen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [auffangen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
fange auf
du
fangest auf
er/sie/es
fange auf
wir
fangen auf
ihr
fanget auf
sie/Sie
fangen auf
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe aufgefangen
du
habest aufgefangen
er/sie/es
habe aufgefangen
wir
haben aufgefangen
ihr
habet aufgefangen
sie/Sie
haben aufgefangen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde auffangen
du
werdest auffangen
er/sie/es
werde auffangen
wir
werden auffangen
ihr
werdet auffangen
sie/Sie
werden auffangen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde aufgefangen haben
du
werdest aufgefangen haben
er/sie/es
werde aufgefangen haben
wir
werden aufgefangen haben
ihr
werdet aufgefangen haben
sie/Sie
werden aufgefangen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
finge auf
du
fingest auf
er/sie/es
finge auf
wir
fingen auf
ihr
finget auf
sie/Sie
fingen auf
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte aufgefangen
du
hättest aufgefangen
er/sie/es
hätte aufgefangen
wir
hätten aufgefangen
ihr
hättet aufgefangen
sie/Sie
hätten aufgefangen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde auffangen
du
würdest auffangen
er/sie/es
würde auffangen
wir
würden auffangen
ihr
würdet auffangen
sie/Sie
würden auffangen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde aufgefangen haben
du
würdest aufgefangen haben
er/sie/es
würde aufgefangen haben
wir
würden aufgefangen haben
ihr
würdet aufgefangen haben
sie/Sie
würden aufgefangen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [auffangen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
fange auf; fang auf
ihr
fangt auf
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [auffangen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
