Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
komme auf
du
kommst auf
er/sie/es
kommt auf
wir
kommen auf
ihr
kommt auf
sie/Sie
kommen auf
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
kam auf
du
kamst auf
er/sie/es
kam auf
wir
kamen auf
ihr
kamt auf
sie/Sie
kamen auf
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin aufgekommen
du
bist aufgekommen
er/sie/es
ist aufgekommen
wir
sind aufgekommen
ihr
seid aufgekommen
sie/Sie
sind aufgekommen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war aufgekommen
du
warst aufgekommen
er/sie/es
war aufgekommen
wir
waren aufgekommen
ihr
wart aufgekommen
sie/Sie
waren aufgekommen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde aufkommen
du
wirst aufkommen
er/sie/es
wird aufkommen
wir
werden aufkommen
ihr
werdet aufkommen
sie/Sie
werden aufkommen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde aufgekommen sein
du
wirst aufgekommen sein
er/sie/es
wird aufgekommen sein
wir
werden aufgekommen sein
ihr
werdet aufgekommen sein
sie/Sie
werden aufgekommen sein
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [aufkommen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
komme auf
du
kommest auf
er/sie/es
komme auf
wir
kommen auf
ihr
kommet auf
sie/Sie
kommen auf
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei aufgekommen
du
seiest aufgekommen; seist aufgekommen
er/sie/es
sei aufgekommen
wir
seien aufgekommen
ihr
seiet aufgekommen
sie/Sie
seien aufgekommen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde aufkommen
du
werdest aufkommen
er/sie/es
werde aufkommen
wir
werden aufkommen
ihr
werdet aufkommen
sie/Sie
werden aufkommen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde aufgekommen sein
du
werdest aufgekommen sein
er/sie/es
werde aufgekommen sein
wir
werden aufgekommen sein
ihr
werdet aufgekommen sein
sie/Sie
werden aufgekommen sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
käme auf
du
kämest auf; kämst auf
er/sie/es
käme auf
wir
kämen auf
ihr
kämet auf; kämt auf
sie/Sie
kämen auf
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre aufgekommen
du
wärest aufgekommen
er/sie/es
wäre aufgekommen
wir
wären aufgekommen
ihr
wäret aufgekommen
sie/Sie
wären aufgekommen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde aufkommen
du
würdest aufkommen
er/sie/es
würde aufkommen
wir
würden aufkommen
ihr
würdet aufkommen
sie/Sie
würden aufkommen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde aufgekommen sein
du
würdest aufgekommen sein
er/sie/es
würde aufgekommen sein
wir
würden aufgekommen sein
ihr
würdet aufgekommen sein
sie/Sie
würden aufgekommen sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [aufkommen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
komme auf; komm auf
ihr
kommt auf
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [aufkommen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
