Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
stoße aus
du
stößt aus
er/sie/es
stößt aus
wir
stoßen aus
ihr
stoßt aus
sie/Sie
stoßen aus
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stieß aus
du
stießest aus; stießt aus
er/sie/es
stieß aus
wir
stießen aus
ihr
stießt aus
sie/Sie
stießen aus
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe ausgestoßen
du
hast ausgestoßen
er/sie/es
hat ausgestoßen
wir
haben ausgestoßen
ihr
habt ausgestoßen
sie/Sie
haben ausgestoßen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte ausgestoßen
du
hattest ausgestoßen
er/sie/es
hatte ausgestoßen
wir
hatten ausgestoßen
ihr
hattet ausgestoßen
sie/Sie
hatten ausgestoßen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde ausstoßen
du
wirst ausstoßen
er/sie/es
wird ausstoßen
wir
werden ausstoßen
ihr
werdet ausstoßen
sie/Sie
werden ausstoßen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde ausgestoßen haben
du
wirst ausgestoßen haben
er/sie/es
wird ausgestoßen haben
wir
werden ausgestoßen haben
ihr
werdet ausgestoßen haben
sie/Sie
werden ausgestoßen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [ausstoßen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
stoße aus
du
stoßest aus
er/sie/es
stoße aus
wir
stoßen aus
ihr
stoßet aus
sie/Sie
stoßen aus
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe ausgestoßen
du
habest ausgestoßen
er/sie/es
habe ausgestoßen
wir
haben ausgestoßen
ihr
habet ausgestoßen
sie/Sie
haben ausgestoßen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde ausstoßen
du
werdest ausstoßen
er/sie/es
werde ausstoßen
wir
werden ausstoßen
ihr
werdet ausstoßen
sie/Sie
werden ausstoßen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde ausgestoßen haben
du
werdest ausgestoßen haben
er/sie/es
werde ausgestoßen haben
wir
werden ausgestoßen haben
ihr
werdet ausgestoßen haben
sie/Sie
werden ausgestoßen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stieße aus
du
stießest aus
er/sie/es
stieße aus
wir
stießen aus
ihr
stießet aus
sie/Sie
stießen aus
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte ausgestoßen
du
hättest ausgestoßen
er/sie/es
hätte ausgestoßen
wir
hätten ausgestoßen
ihr
hättet ausgestoßen
sie/Sie
hätten ausgestoßen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde ausstoßen
du
würdest ausstoßen
er/sie/es
würde ausstoßen
wir
würden ausstoßen
ihr
würdet ausstoßen
sie/Sie
würden ausstoßen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde ausgestoßen haben
du
würdest ausgestoßen haben
er/sie/es
würde ausgestoßen haben
wir
würden ausgestoßen haben
ihr
würdet ausgestoßen haben
sie/Sie
würden ausgestoßen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [ausstoßen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
stoße aus; stoß aus
ihr
stoßt aus
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [ausstoßen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
