Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
dringe
du
dringst
er/sie/es
dringt
wir
dringen
ihr
dringt
sie/Sie
dringen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
drang
du
drangst
er/sie/es
drang
wir
drangen
ihr
drangt
sie/Sie
drangen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gedrungen
du
hast gedrungen
er/sie/es
hat gedrungen
wir
haben gedrungen
ihr
habt gedrungen
sie/Sie
haben gedrungen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gedrungen
du
hattest gedrungen
er/sie/es
hatte gedrungen
wir
hatten gedrungen
ihr
hattet gedrungen
sie/Sie
hatten gedrungen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde dringen
du
wirst dringen
er/sie/es
wird dringen
wir
werden dringen
ihr
werdet dringen
sie/Sie
werden dringen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gedrungen haben
du
wirst gedrungen haben
er/sie/es
wird gedrungen haben
wir
werden gedrungen haben
ihr
werdet gedrungen haben
sie/Sie
werden gedrungen haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [dringen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
dringe
du
dringest
er/sie/es
dringe
wir
dringen
ihr
dringet
sie/Sie
dringen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gedrungen
du
habest gedrungen
er/sie/es
habe gedrungen
wir
haben gedrungen
ihr
habet gedrungen
sie/Sie
haben gedrungen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde dringen
du
werdest dringen
er/sie/es
werde dringen
wir
werden dringen
ihr
werdet dringen
sie/Sie
werden dringen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gedrungen haben
du
werdest gedrungen haben
er/sie/es
werde gedrungen haben
wir
werden gedrungen haben
ihr
werdet gedrungen haben
sie/Sie
werden gedrungen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
dränge
du
drängest; drängst
er/sie/es
dränge
wir
drängen
ihr
dränget; drängt
sie/Sie
drängen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gedrungen
du
hättest gedrungen
er/sie/es
hätte gedrungen
wir
hätten gedrungen
ihr
hättet gedrungen
sie/Sie
hätten gedrungen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde dringen
du
würdest dringen
er/sie/es
würde dringen
wir
würden dringen
ihr
würdet dringen
sie/Sie
würden dringen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gedrungen haben
du
würdest gedrungen haben
er/sie/es
würde gedrungen haben
wir
würden gedrungen haben
ihr
würdet gedrungen haben
sie/Sie
würden gedrungen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [dringen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
dringe; dring
ihr
dringt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [dringen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);