Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
befinde
du
befindest
er/sie/es
befindet
wir
befinden
ihr
befindet
sie/Sie
befinden
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
befand
du
befandst
er/sie/es
befand
wir
befanden
ihr
befandet
sie/Sie
befanden
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe befunden
du
hast befunden
er/sie/es
hat befunden
wir
haben befunden
ihr
habt befunden
sie/Sie
haben befunden
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte befunden
du
hattest befunden
er/sie/es
hatte befunden
wir
hatten befunden
ihr
hattet befunden
sie/Sie
hatten befunden
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde befinden
du
wirst befinden
er/sie/es
wird befinden
wir
werden befinden
ihr
werdet befinden
sie/Sie
werden befinden
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde befunden haben
du
wirst befunden haben
er/sie/es
wird befunden haben
wir
werden befunden haben
ihr
werdet befunden haben
sie/Sie
werden befunden haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [befinden]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
befinde
du
befindest
er/sie/es
befinde
wir
befinden
ihr
befindet
sie/Sie
befinden
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe befunden
du
habest befunden
er/sie/es
habe befunden
wir
haben befunden
ihr
habet befunden
sie/Sie
haben befunden
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde befinden
du
werdest befinden
er/sie/es
werde befinden
wir
werden befinden
ihr
werdet befinden
sie/Sie
werden befinden
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde befunden haben
du
werdest befunden haben
er/sie/es
werde befunden haben
wir
werden befunden haben
ihr
werdet befunden haben
sie/Sie
werden befunden haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
befände
du
befändest
er/sie/es
befände
wir
befänden
ihr
befändet
sie/Sie
befänden
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte befunden
du
hättest befunden
er/sie/es
hätte befunden
wir
hätten befunden
ihr
hättet befunden
sie/Sie
hätten befunden
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde befinden
du
würdest befinden
er/sie/es
würde befinden
wir
würden befinden
ihr
würdet befinden
sie/Sie
würden befinden
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde befunden haben
du
würdest befunden haben
er/sie/es
würde befunden haben
wir
würden befunden haben
ihr
würdet befunden haben
sie/Sie
würden befunden haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [befinden]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
befinde; befind
ihr
befindet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [befinden]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);