Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
breche
du
brichst
er/sie/es
bricht
wir
brechen
ihr
brecht
sie/Sie
brechen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
brach
du
brachst
er/sie/es
brach
wir
brachen
ihr
bracht
sie/Sie
brachen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gebrochen
du
hast gebrochen
er/sie/es
hat gebrochen
wir
haben gebrochen
ihr
habt gebrochen
sie/Sie
haben gebrochen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gebrochen
du
hattest gebrochen
er/sie/es
hatte gebrochen
wir
hatten gebrochen
ihr
hattet gebrochen
sie/Sie
hatten gebrochen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde brechen
du
wirst brechen
er/sie/es
wird brechen
wir
werden brechen
ihr
werdet brechen
sie/Sie
werden brechen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gebrochen haben
du
wirst gebrochen haben
er/sie/es
wird gebrochen haben
wir
werden gebrochen haben
ihr
werdet gebrochen haben
sie/Sie
werden gebrochen haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [brechen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
breche
du
brechest
er/sie/es
breche
wir
brechen
ihr
brechet
sie/Sie
brechen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gebrochen
du
habest gebrochen
er/sie/es
habe gebrochen
wir
haben gebrochen
ihr
habet gebrochen
sie/Sie
haben gebrochen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde brechen
du
werdest brechen
er/sie/es
werde brechen
wir
werden brechen
ihr
werdet brechen
sie/Sie
werden brechen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gebrochen haben
du
werdest gebrochen haben
er/sie/es
werde gebrochen haben
wir
werden gebrochen haben
ihr
werdet gebrochen haben
sie/Sie
werden gebrochen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bräche
du
brächest; brächst
er/sie/es
bräche
wir
brächen
ihr
brächet; brächt
sie/Sie
brächen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gebrochen
du
hättest gebrochen
er/sie/es
hätte gebrochen
wir
hätten gebrochen
ihr
hättet gebrochen
sie/Sie
hätten gebrochen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde brechen
du
würdest brechen
er/sie/es
würde brechen
wir
würden brechen
ihr
würdet brechen
sie/Sie
würden brechen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gebrochen haben
du
würdest gebrochen haben
er/sie/es
würde gebrochen haben
wir
würden gebrochen haben
ihr
würdet gebrochen haben
sie/Sie
würden gebrochen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [brechen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
brich
ihr
brecht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [brechen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);