Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
behalte bei
du
behältst bei
er/sie/es
behält bei
wir
behalten bei
ihr
behaltet bei
sie/Sie
behalten bei
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
behielt bei
du
behieltst bei
er/sie/es
behielt bei
wir
behielten bei
ihr
behieltet bei
sie/Sie
behielten bei
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe beibehalten
du
hast beibehalten
er/sie/es
hat beibehalten
wir
haben beibehalten
ihr
habt beibehalten
sie/Sie
haben beibehalten
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte beibehalten
du
hattest beibehalten
er/sie/es
hatte beibehalten
wir
hatten beibehalten
ihr
hattet beibehalten
sie/Sie
hatten beibehalten
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde beibehalten
du
wirst beibehalten
er/sie/es
wird beibehalten
wir
werden beibehalten
ihr
werdet beibehalten
sie/Sie
werden beibehalten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde beibehalten haben
du
wirst beibehalten haben
er/sie/es
wird beibehalten haben
wir
werden beibehalten haben
ihr
werdet beibehalten haben
sie/Sie
werden beibehalten haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [beibehalten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
behalte bei
du
behaltest bei
er/sie/es
behalte bei
wir
behalten bei
ihr
behaltet bei
sie/Sie
behalten bei
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe beibehalten
du
habest beibehalten
er/sie/es
habe beibehalten
wir
haben beibehalten
ihr
habet beibehalten
sie/Sie
haben beibehalten
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde beibehalten
du
werdest beibehalten
er/sie/es
werde beibehalten
wir
werden beibehalten
ihr
werdet beibehalten
sie/Sie
werden beibehalten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde beibehalten haben
du
werdest beibehalten haben
er/sie/es
werde beibehalten haben
wir
werden beibehalten haben
ihr
werdet beibehalten haben
sie/Sie
werden beibehalten haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
behielte bei
du
behieltest bei
er/sie/es
behielte bei
wir
behielten bei
ihr
behieltet bei
sie/Sie
behielten bei
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte beibehalten
du
hättest beibehalten
er/sie/es
hätte beibehalten
wir
hätten beibehalten
ihr
hättet beibehalten
sie/Sie
hätten beibehalten
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde beibehalten
du
würdest beibehalten
er/sie/es
würde beibehalten
wir
würden beibehalten
ihr
würdet beibehalten
sie/Sie
würden beibehalten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde beibehalten haben
du
würdest beibehalten haben
er/sie/es
würde beibehalten haben
wir
würden beibehalten haben
ihr
würdet beibehalten haben
sie/Sie
würden beibehalten haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [beibehalten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
behalte bei; behalt bei
ihr
behaltet bei
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [beibehalten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
