Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bringe bei
du
bringst bei
er/sie/es
bringt bei
wir
bringen bei
ihr
bringt bei
sie/Sie
bringen bei
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
brachte bei
du
brachtest bei
er/sie/es
brachte bei
wir
brachten bei
ihr
brachtet bei
sie/Sie
brachten bei
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe beigebracht
du
hast beigebracht
er/sie/es
hat beigebracht
wir
haben beigebracht
ihr
habt beigebracht
sie/Sie
haben beigebracht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte beigebracht
du
hattest beigebracht
er/sie/es
hatte beigebracht
wir
hatten beigebracht
ihr
hattet beigebracht
sie/Sie
hatten beigebracht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde beibringen
du
wirst beibringen
er/sie/es
wird beibringen
wir
werden beibringen
ihr
werdet beibringen
sie/Sie
werden beibringen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde beigebracht haben
du
wirst beigebracht haben
er/sie/es
wird beigebracht haben
wir
werden beigebracht haben
ihr
werdet beigebracht haben
sie/Sie
werden beigebracht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [beibringen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bringe bei
du
bringest bei
er/sie/es
bringe bei
wir
bringen bei
ihr
bringet bei
sie/Sie
bringen bei
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe beigebracht
du
habest beigebracht
er/sie/es
habe beigebracht
wir
haben beigebracht
ihr
habet beigebracht
sie/Sie
haben beigebracht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde beibringen
du
werdest beibringen
er/sie/es
werde beibringen
wir
werden beibringen
ihr
werdet beibringen
sie/Sie
werden beibringen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde beigebracht haben
du
werdest beigebracht haben
er/sie/es
werde beigebracht haben
wir
werden beigebracht haben
ihr
werdet beigebracht haben
sie/Sie
werden beigebracht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
brächte bei
du
brächtest bei
er/sie/es
brächte bei
wir
brächten bei
ihr
brächtet bei
sie/Sie
brächten bei
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte beigebracht
du
hättest beigebracht
er/sie/es
hätte beigebracht
wir
hätten beigebracht
ihr
hättet beigebracht
sie/Sie
hätten beigebracht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde beibringen
du
würdest beibringen
er/sie/es
würde beibringen
wir
würden beibringen
ihr
würdet beibringen
sie/Sie
würden beibringen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde beigebracht haben
du
würdest beigebracht haben
er/sie/es
würde beigebracht haben
wir
würden beigebracht haben
ihr
würdet beigebracht haben
sie/Sie
würden beigebracht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [beibringen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bringe bei; bring bei
ihr
bringt bei
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [beibringen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
