Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bekunde
du
bekundest
er/sie/es
bekundet
wir
bekunden
ihr
bekundet
sie/Sie
bekunden
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bekundete
du
bekundetest
er/sie/es
bekundete
wir
bekundeten
ihr
bekundetet
sie/Sie
bekundeten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe bekundet
du
hast bekundet
er/sie/es
hat bekundet
wir
haben bekundet
ihr
habt bekundet
sie/Sie
haben bekundet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte bekundet
du
hattest bekundet
er/sie/es
hatte bekundet
wir
hatten bekundet
ihr
hattet bekundet
sie/Sie
hatten bekundet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde bekunden
du
wirst bekunden
er/sie/es
wird bekunden
wir
werden bekunden
ihr
werdet bekunden
sie/Sie
werden bekunden
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde bekundet haben
du
wirst bekundet haben
er/sie/es
wird bekundet haben
wir
werden bekundet haben
ihr
werdet bekundet haben
sie/Sie
werden bekundet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [bekunden]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bekunde
du
bekundest
er/sie/es
bekunde
wir
bekunden
ihr
bekundet
sie/Sie
bekunden
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe bekundet
du
habest bekundet
er/sie/es
habe bekundet
wir
haben bekundet
ihr
habet bekundet
sie/Sie
haben bekundet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde bekunden
du
werdest bekunden
er/sie/es
werde bekunden
wir
werden bekunden
ihr
werdet bekunden
sie/Sie
werden bekunden
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde bekundet haben
du
werdest bekundet haben
er/sie/es
werde bekundet haben
wir
werden bekundet haben
ihr
werdet bekundet haben
sie/Sie
werden bekundet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bekundete
du
bekundetest
er/sie/es
bekundete
wir
bekundeten
ihr
bekundetet
sie/Sie
bekundeten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte bekundet
du
hättest bekundet
er/sie/es
hätte bekundet
wir
hätten bekundet
ihr
hättet bekundet
sie/Sie
hätten bekundet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde bekunden
du
würdest bekunden
er/sie/es
würde bekunden
wir
würden bekunden
ihr
würdet bekunden
sie/Sie
würden bekunden
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde bekundet haben
du
würdest bekundet haben
er/sie/es
würde bekundet haben
wir
würden bekundet haben
ihr
würdet bekundet haben
sie/Sie
würden bekundet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [bekunden]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bekunde; bekund
ihr
bekundet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [bekunden]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);