Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
beobachte
du
beobachtest
er/sie/es
beobachtet
wir
beobachten
ihr
beobachtet
sie/Sie
beobachten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
beobachtete
du
beobachtetest
er/sie/es
beobachtete
wir
beobachteten
ihr
beobachtetet
sie/Sie
beobachteten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe beobachtet
du
hast beobachtet
er/sie/es
hat beobachtet
wir
haben beobachtet
ihr
habt beobachtet
sie/Sie
haben beobachtet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte beobachtet
du
hattest beobachtet
er/sie/es
hatte beobachtet
wir
hatten beobachtet
ihr
hattet beobachtet
sie/Sie
hatten beobachtet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde beobachten
du
wirst beobachten
er/sie/es
wird beobachten
wir
werden beobachten
ihr
werdet beobachten
sie/Sie
werden beobachten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde beobachtet haben
du
wirst beobachtet haben
er/sie/es
wird beobachtet haben
wir
werden beobachtet haben
ihr
werdet beobachtet haben
sie/Sie
werden beobachtet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [beobachten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
beobachte
du
beobachtest
er/sie/es
beobachte
wir
beobachten
ihr
beobachtet
sie/Sie
beobachten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe beobachtet
du
habest beobachtet
er/sie/es
habe beobachtet
wir
haben beobachtet
ihr
habet beobachtet
sie/Sie
haben beobachtet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde beobachten
du
werdest beobachten
er/sie/es
werde beobachten
wir
werden beobachten
ihr
werdet beobachten
sie/Sie
werden beobachten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde beobachtet haben
du
werdest beobachtet haben
er/sie/es
werde beobachtet haben
wir
werden beobachtet haben
ihr
werdet beobachtet haben
sie/Sie
werden beobachtet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
beobachtete
du
beobachtetest
er/sie/es
beobachtete
wir
beobachteten
ihr
beobachtetet
sie/Sie
beobachteten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte beobachtet
du
hättest beobachtet
er/sie/es
hätte beobachtet
wir
hätten beobachtet
ihr
hättet beobachtet
sie/Sie
hätten beobachtet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde beobachten
du
würdest beobachten
er/sie/es
würde beobachten
wir
würden beobachten
ihr
würdet beobachten
sie/Sie
würden beobachten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde beobachtet haben
du
würdest beobachtet haben
er/sie/es
würde beobachtet haben
wir
würden beobachtet haben
ihr
würdet beobachtet haben
sie/Sie
würden beobachtet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [beobachten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
beobachte; beobacht
ihr
beobachtet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [beobachten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
