Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
besorge
du
besorgst
er/sie/es
besorgt
wir
besorgen
ihr
besorgt
sie/Sie
besorgen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
besorgte
du
besorgtest
er/sie/es
besorgte
wir
besorgten
ihr
besorgtet
sie/Sie
besorgten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe besorgt
du
hast besorgt
er/sie/es
hat besorgt
wir
haben besorgt
ihr
habt besorgt
sie/Sie
haben besorgt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte besorgt
du
hattest besorgt
er/sie/es
hatte besorgt
wir
hatten besorgt
ihr
hattet besorgt
sie/Sie
hatten besorgt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde besorgen
du
wirst besorgen
er/sie/es
wird besorgen
wir
werden besorgen
ihr
werdet besorgen
sie/Sie
werden besorgen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde besorgt haben
du
wirst besorgt haben
er/sie/es
wird besorgt haben
wir
werden besorgt haben
ihr
werdet besorgt haben
sie/Sie
werden besorgt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [besorgen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
besorge
du
besorgest
er/sie/es
besorge
wir
besorgen
ihr
besorget
sie/Sie
besorgen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe besorgt
du
habest besorgt
er/sie/es
habe besorgt
wir
haben besorgt
ihr
habet besorgt
sie/Sie
haben besorgt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde besorgen
du
werdest besorgen
er/sie/es
werde besorgen
wir
werden besorgen
ihr
werdet besorgen
sie/Sie
werden besorgen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde besorgt haben
du
werdest besorgt haben
er/sie/es
werde besorgt haben
wir
werden besorgt haben
ihr
werdet besorgt haben
sie/Sie
werden besorgt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
besorgte
du
besorgtest
er/sie/es
besorgte
wir
besorgten
ihr
besorgtet
sie/Sie
besorgten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte besorgt
du
hättest besorgt
er/sie/es
hätte besorgt
wir
hätten besorgt
ihr
hättet besorgt
sie/Sie
hätten besorgt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde besorgen
du
würdest besorgen
er/sie/es
würde besorgen
wir
würden besorgen
ihr
würdet besorgen
sie/Sie
würden besorgen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde besorgt haben
du
würdest besorgt haben
er/sie/es
würde besorgt haben
wir
würden besorgt haben
ihr
würdet besorgt haben
sie/Sie
würden besorgt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [besorgen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
besorge
ihr
besorgt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [besorgen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);