Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
dauere
du
dauerst
er/sie/es
dauert
wir
dauern
ihr
dauert
sie/Sie
dauern
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
dauerte
du
dauertest
er/sie/es
dauerte
wir
dauerten
ihr
dauertet
sie/Sie
dauerten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gedauert
du
hast gedauert
er/sie/es
hat gedauert
wir
haben gedauert
ihr
habt gedauert
sie/Sie
haben gedauert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gedauert
du
hattest gedauert
er/sie/es
hatte gedauert
wir
hatten gedauert
ihr
hattet gedauert
sie/Sie
hatten gedauert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde dauern
du
wirst dauern
er/sie/es
wird dauern
wir
werden dauern
ihr
werdet dauern
sie/Sie
werden dauern
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gedauert haben
du
wirst gedauert haben
er/sie/es
wird gedauert haben
wir
werden gedauert haben
ihr
werdet gedauert haben
sie/Sie
werden gedauert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [dauern]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
dauere
du
dauerst
er/sie/es
dauere
wir
dauern
ihr
dauert
sie/Sie
dauern
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gedauert
du
habest gedauert
er/sie/es
habe gedauert
wir
haben gedauert
ihr
habet gedauert
sie/Sie
haben gedauert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde dauern
du
werdest dauern
er/sie/es
werde dauern
wir
werden dauern
ihr
werdet dauern
sie/Sie
werden dauern
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gedauert haben
du
werdest gedauert haben
er/sie/es
werde gedauert haben
wir
werden gedauert haben
ihr
werdet gedauert haben
sie/Sie
werden gedauert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
dauerte
du
dauertest
er/sie/es
dauerte
wir
dauerten
ihr
dauertet
sie/Sie
dauerten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gedauert
du
hättest gedauert
er/sie/es
hätte gedauert
wir
hätten gedauert
ihr
hättet gedauert
sie/Sie
hätten gedauert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde dauern
du
würdest dauern
er/sie/es
würde dauern
wir
würden dauern
ihr
würdet dauern
sie/Sie
würden dauern
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gedauert haben
du
würdest gedauert haben
er/sie/es
würde gedauert haben
wir
würden gedauert haben
ihr
würdet gedauert haben
sie/Sie
würden gedauert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [dauern]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
dauere
ihr
dauert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [dauern]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
