Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
demonstriere
du
demonstrierst
er/sie/es
demonstriert
wir
demonstrieren
ihr
demonstriert
sie/Sie
demonstrieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
demonstrierte
du
demonstriertest
er/sie/es
demonstrierte
wir
demonstrierten
ihr
demonstriertet
sie/Sie
demonstrierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe demonstriert
du
hast demonstriert
er/sie/es
hat demonstriert
wir
haben demonstriert
ihr
habt demonstriert
sie/Sie
haben demonstriert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte demonstriert
du
hattest demonstriert
er/sie/es
hatte demonstriert
wir
hatten demonstriert
ihr
hattet demonstriert
sie/Sie
hatten demonstriert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde demonstrieren
du
wirst demonstrieren
er/sie/es
wird demonstrieren
wir
werden demonstrieren
ihr
werdet demonstrieren
sie/Sie
werden demonstrieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde demonstriert haben
du
wirst demonstriert haben
er/sie/es
wird demonstriert haben
wir
werden demonstriert haben
ihr
werdet demonstriert haben
sie/Sie
werden demonstriert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [demonstrieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
demonstriere
du
demonstrierest
er/sie/es
demonstriere
wir
demonstrieren
ihr
demonstrieret
sie/Sie
demonstrieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe demonstriert
du
habest demonstriert
er/sie/es
habe demonstriert
wir
haben demonstriert
ihr
habet demonstriert
sie/Sie
haben demonstriert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde demonstrieren
du
werdest demonstrieren
er/sie/es
werde demonstrieren
wir
werden demonstrieren
ihr
werdet demonstrieren
sie/Sie
werden demonstrieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde demonstriert haben
du
werdest demonstriert haben
er/sie/es
werde demonstriert haben
wir
werden demonstriert haben
ihr
werdet demonstriert haben
sie/Sie
werden demonstriert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
demonstrierte
du
demonstriertest
er/sie/es
demonstrierte
wir
demonstrierten
ihr
demonstriertet
sie/Sie
demonstrierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte demonstriert
du
hättest demonstriert
er/sie/es
hätte demonstriert
wir
hätten demonstriert
ihr
hättet demonstriert
sie/Sie
hätten demonstriert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde demonstrieren
du
würdest demonstrieren
er/sie/es
würde demonstrieren
wir
würden demonstrieren
ihr
würdet demonstrieren
sie/Sie
würden demonstrieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde demonstriert haben
du
würdest demonstriert haben
er/sie/es
würde demonstriert haben
wir
würden demonstriert haben
ihr
würdet demonstriert haben
sie/Sie
würden demonstriert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [demonstrieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
demonstriere; demonstrier
ihr
demonstriert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [demonstrieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
