Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bette ein
du
bettest ein
er/sie/es
bettet ein
wir
betten ein
ihr
bettet ein
sie/Sie
betten ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bettete ein
du
bettetest ein
er/sie/es
bettete ein
wir
betteten ein
ihr
bettetet ein
sie/Sie
betteten ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe eingebettet
du
hast eingebettet
er/sie/es
hat eingebettet
wir
haben eingebettet
ihr
habt eingebettet
sie/Sie
haben eingebettet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte eingebettet
du
hattest eingebettet
er/sie/es
hatte eingebettet
wir
hatten eingebettet
ihr
hattet eingebettet
sie/Sie
hatten eingebettet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde einbetten
du
wirst einbetten
er/sie/es
wird einbetten
wir
werden einbetten
ihr
werdet einbetten
sie/Sie
werden einbetten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingebettet haben
du
wirst eingebettet haben
er/sie/es
wird eingebettet haben
wir
werden eingebettet haben
ihr
werdet eingebettet haben
sie/Sie
werden eingebettet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [einbetten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bette ein
du
bettest ein
er/sie/es
bette ein
wir
betten ein
ihr
bettet ein
sie/Sie
betten ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe eingebettet
du
habest eingebettet
er/sie/es
habe eingebettet
wir
haben eingebettet
ihr
habet eingebettet
sie/Sie
haben eingebettet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde einbetten
du
werdest einbetten
er/sie/es
werde einbetten
wir
werden einbetten
ihr
werdet einbetten
sie/Sie
werden einbetten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingebettet haben
du
werdest eingebettet haben
er/sie/es
werde eingebettet haben
wir
werden eingebettet haben
ihr
werdet eingebettet haben
sie/Sie
werden eingebettet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bettete ein
du
bettetest ein
er/sie/es
bettete ein
wir
betteten ein
ihr
bettetet ein
sie/Sie
betteten ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte eingebettet
du
hättest eingebettet
er/sie/es
hätte eingebettet
wir
hätten eingebettet
ihr
hättet eingebettet
sie/Sie
hätten eingebettet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde einbetten
du
würdest einbetten
er/sie/es
würde einbetten
wir
würden einbetten
ihr
würdet einbetten
sie/Sie
würden einbetten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingebettet haben
du
würdest eingebettet haben
er/sie/es
würde eingebettet haben
wir
würden eingebettet haben
ihr
würdet eingebettet haben
sie/Sie
würden eingebettet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [einbetten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bette ein; bett ein
ihr
bettet ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [einbetten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
