Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bringe ein
du
bringst ein
er/sie/es
bringt ein
wir
bringen ein
ihr
bringt ein
sie/Sie
bringen ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
brachte ein
du
brachtest ein
er/sie/es
brachte ein
wir
brachten ein
ihr
brachtet ein
sie/Sie
brachten ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe eingebracht
du
hast eingebracht
er/sie/es
hat eingebracht
wir
haben eingebracht
ihr
habt eingebracht
sie/Sie
haben eingebracht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte eingebracht
du
hattest eingebracht
er/sie/es
hatte eingebracht
wir
hatten eingebracht
ihr
hattet eingebracht
sie/Sie
hatten eingebracht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde einbringen
du
wirst einbringen
er/sie/es
wird einbringen
wir
werden einbringen
ihr
werdet einbringen
sie/Sie
werden einbringen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingebracht haben
du
wirst eingebracht haben
er/sie/es
wird eingebracht haben
wir
werden eingebracht haben
ihr
werdet eingebracht haben
sie/Sie
werden eingebracht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [einbringen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bringe ein
du
bringest ein
er/sie/es
bringe ein
wir
bringen ein
ihr
bringet ein
sie/Sie
bringen ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe eingebracht
du
habest eingebracht
er/sie/es
habe eingebracht
wir
haben eingebracht
ihr
habet eingebracht
sie/Sie
haben eingebracht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde einbringen
du
werdest einbringen
er/sie/es
werde einbringen
wir
werden einbringen
ihr
werdet einbringen
sie/Sie
werden einbringen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingebracht haben
du
werdest eingebracht haben
er/sie/es
werde eingebracht haben
wir
werden eingebracht haben
ihr
werdet eingebracht haben
sie/Sie
werden eingebracht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
brächte ein
du
brächtest ein
er/sie/es
brächte ein
wir
brächten ein
ihr
brächtet ein
sie/Sie
brächten ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte eingebracht
du
hättest eingebracht
er/sie/es
hätte eingebracht
wir
hätten eingebracht
ihr
hättet eingebracht
sie/Sie
hätten eingebracht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde einbringen
du
würdest einbringen
er/sie/es
würde einbringen
wir
würden einbringen
ihr
würdet einbringen
sie/Sie
würden einbringen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingebracht haben
du
würdest eingebracht haben
er/sie/es
würde eingebracht haben
wir
würden eingebracht haben
ihr
würdet eingebracht haben
sie/Sie
würden eingebracht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [einbringen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bringe ein; bring ein
ihr
bringt ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [einbringen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
