Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
falle ein
du
fällst ein
er/sie/es
fällt ein
wir
fallen ein
ihr
fallt ein
sie/Sie
fallen ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fiel ein
du
fielst ein
er/sie/es
fiel ein
wir
fielen ein
ihr
fielt ein
sie/Sie
fielen ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin eingefallen
du
bist eingefallen
er/sie/es
ist eingefallen
wir
sind eingefallen
ihr
seid eingefallen
sie/Sie
sind eingefallen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war eingefallen
du
warst eingefallen
er/sie/es
war eingefallen
wir
waren eingefallen
ihr
wart eingefallen
sie/Sie
waren eingefallen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde einfallen
du
wirst einfallen
er/sie/es
wird einfallen
wir
werden einfallen
ihr
werdet einfallen
sie/Sie
werden einfallen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingefallen sein
du
wirst eingefallen sein
er/sie/es
wird eingefallen sein
wir
werden eingefallen sein
ihr
werdet eingefallen sein
sie/Sie
werden eingefallen sein
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [einfallen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
falle ein
du
fallest ein
er/sie/es
falle ein
wir
fallen ein
ihr
fallet ein
sie/Sie
fallen ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei eingefallen
du
seiest eingefallen; seist eingefallen
er/sie/es
sei eingefallen
wir
seien eingefallen
ihr
seiet eingefallen
sie/Sie
seien eingefallen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde einfallen
du
werdest einfallen
er/sie/es
werde einfallen
wir
werden einfallen
ihr
werdet einfallen
sie/Sie
werden einfallen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingefallen sein
du
werdest eingefallen sein
er/sie/es
werde eingefallen sein
wir
werden eingefallen sein
ihr
werdet eingefallen sein
sie/Sie
werden eingefallen sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fiele ein
du
fielest ein
er/sie/es
fiele ein
wir
fielen ein
ihr
fielet ein
sie/Sie
fielen ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre eingefallen
du
wärest eingefallen
er/sie/es
wäre eingefallen
wir
wären eingefallen
ihr
wäret eingefallen
sie/Sie
wären eingefallen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde einfallen
du
würdest einfallen
er/sie/es
würde einfallen
wir
würden einfallen
ihr
würdet einfallen
sie/Sie
würden einfallen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingefallen sein
du
würdest eingefallen sein
er/sie/es
würde eingefallen sein
wir
würden eingefallen sein
ihr
würdet eingefallen sein
sie/Sie
würden eingefallen sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [einfallen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
falle ein; fall ein
ihr
fallt ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [einfallen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
