Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
füge ein
du
fügst ein
er/sie/es
fügt ein
wir
fügen ein
ihr
fügt ein
sie/Sie
fügen ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fügte ein
du
fügtest ein
er/sie/es
fügte ein
wir
fügten ein
ihr
fügtet ein
sie/Sie
fügten ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe eingefügt
du
hast eingefügt
er/sie/es
hat eingefügt
wir
haben eingefügt
ihr
habt eingefügt
sie/Sie
haben eingefügt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte eingefügt
du
hattest eingefügt
er/sie/es
hatte eingefügt
wir
hatten eingefügt
ihr
hattet eingefügt
sie/Sie
hatten eingefugt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde einfügen
du
wirst einfügen
er/sie/es
wird einfügen
wir
werden einfügen
ihr
werdet einfügen
sie/Sie
werden einfügen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingefügt haben
du
wirst eingefügt haben
er/sie/es
wird eingefügt haben
wir
werden eingefügt haben
ihr
werdet eingefügt haben
sie/Sie
werden eingefügt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [einfügen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
füge ein
du
fügest ein
er/sie/es
füge ein
wir
fügen ein
ihr
füget ein
sie/Sie
fügen ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe eingefügt
du
habest eingefügt
er/sie/es
habe eingefügt
wir
haben eingefügt
ihr
habet eingefügt
sie/Sie
haben eingefügt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde einfügen
du
werdest einfügen
er/sie/es
werde einfügen
wir
werden einfügen
ihr
werdet einfügen
sie/Sie
werden einfügen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingefügt haben
du
werdest eingefügt haben
er/sie/es
werde eingefügt haben
wir
werden eingefügt haben
ihr
werdet eingefügt haben
sie/Sie
werden eingefügt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fügte ein
du
fügtest ein
er/sie/es
fügte ein
wir
fügten ein
ihr
fügtet ein
sie/Sie
fügten ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte eingefügt
du
hättest eingefügt
er/sie/es
hätte eingefügt
wir
hätten eingefügt
ihr
hättet eingefügt
sie/Sie
hätten eingefügt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde einfügen
du
würdest einfügen
er/sie/es
würde einfügen
wir
würden einfügen
ihr
würdet einfügen
sie/Sie
würden einfügen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingefügt haben
du
würdest eingefügt haben
er/sie/es
würde eingefügt haben
wir
würden eingefügt haben
ihr
würdet eingefügt haben
sie/Sie
würden eingefügt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [einfügen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
füge ein; füg ein
ihr
fügt ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [einfügen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
