Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
greife ein
du
greifst ein
er/sie/es
greift ein
wir
greifen ein
ihr
greift ein
sie/Sie
greifen ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
griff ein
du
griffst ein
er/sie/es
griff ein
wir
griffen ein
ihr
grifft ein
sie/Sie
griffen ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe eingegriffen
du
hast eingegriffen
er/sie/es
hat eingegriffen
wir
haben eingegriffen
ihr
habt eingegriffen
sie/Sie
haben eingegriffen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte eingegriffen
du
hattest eingegriffen
er/sie/es
hatte eingegriffen
wir
hatten eingegriffen
ihr
hattet eingegriffen
sie/Sie
hatten eingegriffen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde eingreifen
du
wirst eingreifen
er/sie/es
wird eingreifen
wir
werden eingreifen
ihr
werdet eingreifen
sie/Sie
werden eingreifen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingegriffen haben
du
wirst eingegriffen haben
er/sie/es
wird eingegriffen haben
wir
werden eingegriffen haben
ihr
werdet eingegriffen haben
sie/Sie
werden eingegriffen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [eingreifen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
greife ein
du
greifest ein
er/sie/es
greife ein
wir
greifen ein
ihr
greifet ein
sie/Sie
greifen ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe eingegriffen
du
habest eingegriffen
er/sie/es
habe eingegriffen
wir
haben eingegriffen
ihr
habet eingegriffen
sie/Sie
haben eingegriffen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde eingreifen
du
werdest eingreifen
er/sie/es
werde eingreifen
wir
werden eingreifen
ihr
werdet eingreifen
sie/Sie
werden eingreifen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingegriffen haben
du
werdest eingegriffen haben
er/sie/es
werde eingegriffen haben
wir
werden eingegriffen haben
ihr
werdet eingegriffen haben
sie/Sie
werden eingegriffen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
griffe ein
du
griffest ein
er/sie/es
griffe ein
wir
griffen ein
ihr
griffet ein
sie/Sie
griffen ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte eingegriffen
du
hättest eingegriffen
er/sie/es
hätte eingegriffen
wir
hätten eingegriffen
ihr
hättet eingegriffen
sie/Sie
hätten eingegriffen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde eingreifen
du
würdest eingreifen
er/sie/es
würde eingreifen
wir
würden eingreifen
ihr
würdet eingreifen
sie/Sie
würden eingreifen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingegriffen haben
du
würdest eingegriffen haben
er/sie/es
würde eingegriffen haben
wir
würden eingegriffen haben
ihr
würdet eingegriffen haben
sie/Sie
würden eingegriffen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [eingreifen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
greife ein; greif ein
ihr
greift ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [eingreifen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
