Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
lasse ein
du
lässt ein
er/sie/es
lässt ein
wir
lassen ein
ihr
laßt ein
sie/Sie
lassen ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
ließ ein
du
ließest ein; ließt ein
er/sie/es
ließ ein
wir
ließen ein
ihr
ließt ein
sie/Sie
ließen ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe eingelassen
du
hast eingelassen
er/sie/es
hat eingelassen
wir
haben eingelassen
ihr
habt eingelassen
sie/Sie
haben eingelassen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte eingelassen
du
hattest eingelassen
er/sie/es
hatte eingelassen
wir
hatten eingelassen
ihr
hattet eingelassen
sie/Sie
hatten eingelassen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde einlassen
du
wirst einlassen
er/sie/es
wird einlassen
wir
werden einlassen
ihr
werdet einlassen
sie/Sie
werden einlassen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingelassen haben
du
wirst eingelassen haben
er/sie/es
wird eingelassen haben
wir
werden eingelassen haben
ihr
werdet eingelassen haben
sie/Sie
werden eingelassen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [einlassen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
lasse ein
du
lassest ein
er/sie/es
lasse ein
wir
lassen ein
ihr
lasset ein
sie/Sie
lassen ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe eingelassen
du
habest eingelassen
er/sie/es
habe eingelassen
wir
haben eingelassen
ihr
habet eingelassen
sie/Sie
haben eingelassen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde einlassen
du
werdest einlassen
er/sie/es
werde einlassen
wir
werden einlassen
ihr
werdet einlassen
sie/Sie
werden einlassen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingelassen haben
du
werdest eingelassen haben
er/sie/es
werde eingelassen haben
wir
werden eingelassen haben
ihr
werdet eingelassen haben
sie/Sie
werden eingelassen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
ließe ein
du
ließest ein
er/sie/es
ließe ein
wir
ließen ein
ihr
ließet ein
sie/Sie
ließen ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte eingelassen
du
hättest eingelassen
er/sie/es
hätte eingelassen
wir
hätten eingelassen
ihr
hättet eingelassen
sie/Sie
hätten eingelassen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde einlassen
du
würdest einlassen
er/sie/es
würde einlassen
wir
würden einlassen
ihr
würdet einlassen
sie/Sie
würden einlassen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingelassen haben
du
würdest eingelassen haben
er/sie/es
würde eingelassen haben
wir
würden eingelassen haben
ihr
würdet eingelassen haben
sie/Sie
würden eingelassen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [einlassen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
lass ein; lasse ein
ihr
lasst ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [einlassen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
