Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
spare ein
du
sparst ein
er/sie/es
spart ein
wir
sparen ein
ihr
spart ein
sie/Sie
sparen ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
sparte ein
du
spartest ein
er/sie/es
sparte ein
wir
sparten ein
ihr
spartet ein
sie/Sie
sparten ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe eingespart
du
hast eingespart
er/sie/es
hat eingespart
wir
haben eingespart
ihr
habt eingespart
sie/Sie
haben eingespart
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte eingespart
du
hattest eingespart
er/sie/es
hatte eingespart
wir
hatten eingespart
ihr
hattet eingespart
sie/Sie
hatten eingespart
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde einsparen
du
wirst einsparen
er/sie/es
wird einsparen
wir
werden einsparen
ihr
werdet einsparen
sie/Sie
werden einsparen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingespart haben
du
wirst eingespart haben
er/sie/es
wird eingespart haben
wir
werden eingespart haben
ihr
werdet eingespart haben
sie/Sie
werden eingespart haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [einsparen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
spare ein
du
sparest ein
er/sie/es
spare ein
wir
sparen ein
ihr
sparet ein
sie/Sie
sparen ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe eingespart
du
habest eingespart
er/sie/es
habe eingespart
wir
haben eingespart
ihr
habet eingespart
sie/Sie
haben eingespart
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde einsparen
du
werdest einsparen
er/sie/es
werde einsparen
wir
werden einsparen
ihr
werdet einsparen
sie/Sie
werden einsparen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingespart haben
du
werdest eingespart haben
er/sie/es
werde eingespart haben
wir
werden eingespart haben
ihr
werdet eingespart haben
sie/Sie
werden eingespart haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
sparte ein
du
spartest ein
er/sie/es
sparte ein
wir
sparten ein
ihr
spartet ein
sie/Sie
sparten ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte eingespart
du
hättest eingespart
er/sie/es
hätte eingespart
wir
hätten eingespart
ihr
hättet eingespart
sie/Sie
hätten eingespart
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde einsparen
du
würdest einsparen
er/sie/es
würde einsparen
wir
würden einsparen
ihr
würdet einsparen
sie/Sie
würden einsparen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingespart haben
du
würdest eingespart haben
er/sie/es
würde eingespart haben
wir
würden eingespart haben
ihr
würdet eingespart haben
sie/Sie
würden eingespart haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [einsparen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
spare ein; spar ein
ihr
spart ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [einsparen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
