Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
erbreche
du
erbrichst
er/sie/es
erbricht
wir
erbrechen
ihr
erbrecht
sie/Sie
erbrechen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
erbrach
du
erbrachst
er/sie/es
erbrach
wir
erbrachen
ihr
erbracht
sie/Sie
erbrachen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe erbrochen
du
hast erbrochen
er/sie/es
hat erbrochen
wir
haben erbrochen
ihr
habt erbrochen
sie/Sie
haben erbrochen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte erbrochen
du
hattest erbrochen
er/sie/es
hatte erbrochen
wir
hatten erbrochen
ihr
hattet erbrochen
sie/Sie
hatten erbrochen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde erbrechen
du
wirst erbrechen
er/sie/es
wird erbrechen
wir
werden erbrechen
ihr
werdet erbrechen
sie/Sie
werden erbrechen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde erbrochen haben
du
wirst erbrochen haben
er/sie/es
wird erbrochen haben
wir
werden erbrochen haben
ihr
werdet erbrochen haben
sie/Sie
werden erbrochen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [erbrechen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
erbreche
du
erbrechest
er/sie/es
erbreche
wir
erbrechen
ihr
erbrechet
sie/Sie
erbrechen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe erbrochen
du
habest erbrochen
er/sie/es
habe erbrochen
wir
haben erbrochen
ihr
habet erbrochen
sie/Sie
haben erbrochen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde erbrechen
du
werdest erbrechen
er/sie/es
werde erbrechen
wir
werden erbrechen
ihr
werdet erbrechen
sie/Sie
werden erbrechen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde erbrochen haben
du
werdest erbrochen haben
er/sie/es
werde erbrochen haben
wir
werden erbrochen haben
ihr
werdet erbrochen haben
sie/Sie
werden erbrochen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
erbräche
du
erbrächest; erbrächst
er/sie/es
erbräche
wir
erbrächen
ihr
erbrächet; erbrächt
sie/Sie
erbrächen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte erbrochen
du
hättest erbrochen
er/sie/es
hätte erbrochen
wir
hätten erbrochen
ihr
hättet erbrochen
sie/Sie
hätten erbrochen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde erbrechen
du
würdest erbrechen
er/sie/es
würde erbrechen
wir
würden erbrechen
ihr
würdet erbrechen
sie/Sie
würden erbrechen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde erbrochen haben
du
würdest erbrochen haben
er/sie/es
würde erbrochen haben
wir
würden erbrochen haben
ihr
würdet erbrochen haben
sie/Sie
würden erbrochen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [erbrechen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
erbrich
ihr
erbrecht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [erbrechen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
