Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
erinnere
du
erinnerst
er/sie/es
erinnert
wir
erinnern
ihr
erinnert
sie/Sie
erinnern
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
erinnerte
du
erinnertest
er/sie/es
erinnerte
wir
erinnerten
ihr
erinnertet
sie/Sie
erinnerten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe erinnert
du
hast erinnert
er/sie/es
hat erinnert
wir
haben erinnert
ihr
habt erinnert
sie/Sie
haben erinnert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte erinnert
du
hattest erinnert
er/sie/es
hatte erinnert
wir
hatten erinnert
ihr
hattet erinnert
sie/Sie
hatten erinnert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde erinnern
du
wirst erinnern
er/sie/es
wird erinnern
wir
werden erinnern
ihr
werdet erinnern
sie/Sie
werden erinnern
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde erinnert haben
du
wirst erinnert haben
er/sie/es
wird erinnert haben
wir
werden erinnert haben
ihr
werdet erinnert haben
sie/Sie
werden erinnert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [erinnern]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
erinnere
du
erinnerst
er/sie/es
erinnere
wir
erinnern
ihr
erinnert
sie/Sie
erinnern
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe erinnert
du
habest erinnert
er/sie/es
habe erinnert
wir
haben erinnert
ihr
habet erinnert
sie/Sie
haben erinnert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde erinnern
du
werdest erinnern
er/sie/es
werde erinnern
wir
werden erinnern
ihr
werdet erinnern
sie/Sie
werden erinnern
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde erinnert haben
du
werdest erinnert haben
er/sie/es
werde erinnert haben
wir
werden erinnert haben
ihr
werdet erinnert haben
sie/Sie
werden erinnert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
erinnerte
du
erinnertest
er/sie/es
erinnerte
wir
erinnerten
ihr
erinnertet
sie/Sie
erinnerten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte erinnert
du
hättest erinnert
er/sie/es
hätte erinnert
wir
hätten erinnert
ihr
hättet erinnert
sie/Sie
hätten erinnert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde erinnern
du
würdest erinnern
er/sie/es
würde erinnern
wir
würden erinnern
ihr
würdet erinnern
sie/Sie
würden erinnern
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde erinnert haben
du
würdest erinnert haben
er/sie/es
würde erinnert haben
wir
würden erinnert haben
ihr
würdet erinnert haben
sie/Sie
würden erinnert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [erinnern]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
erinnere
ihr
erinnert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [erinnern]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
