Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
fehle
du
fehlst
er/sie/es
fehlt
wir
fehlen
ihr
fehlt
sie/Sie
fehlen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fehlte
du
fehltest
er/sie/es
fehlte
wir
fehlten
ihr
fehltet
sie/Sie
fehlten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gefehlt
du
hast gefehlt
er/sie/es
hat gefehlt
wir
haben gefehlt
ihr
habt gefehlt
sie/Sie
haben gefehlt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gefehlt
du
hattest gefehlt
er/sie/es
hatte gefehlt
wir
hatten gefehlt
ihr
hattet gefehlt
sie/Sie
hatten gefehlt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde fehlen
du
wirst fehlen
er/sie/es
wird fehlen
wir
werden fehlen
ihr
werdet fehlen
sie/Sie
werden fehlen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gefehlt haben
du
wirst gefehlt haben
er/sie/es
wird gefehlt haben
wir
werden gefehlt haben
ihr
werdet gefehlt haben
sie/Sie
werden gefehlt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [fehlen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
fehle
du
fehlest
er/sie/es
fehle
wir
fehlen
ihr
fehlet
sie/Sie
fehlen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gefehlt
du
habest gefehlt
er/sie/es
habe gefehlt
wir
haben gefehlt
ihr
habet gefehlt
sie/Sie
haben gefehlt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde fehlen
du
werdest fehlen
er/sie/es
werde fehlen
wir
werden fehlen
ihr
werdet fehlen
sie/Sie
werden fehlen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gefehlt haben
du
werdest gefehlt haben
er/sie/es
werde gefehlt haben
wir
werden gefehlt haben
ihr
werdet gefehlt haben
sie/Sie
werden gefehlt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fehlte
du
fehltest
er/sie/es
fehlte
wir
fehlten
ihr
fehltet
sie/Sie
fehlten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gefehlt
du
hättest gefehlt
er/sie/es
hätte gefehlt
wir
hätten gefehlt
ihr
hättet gefehlt
sie/Sie
hätten gefehlt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde fehlen
du
würdest fehlen
er/sie/es
würde fehlen
wir
würden fehlen
ihr
würdet fehlen
sie/Sie
würden fehlen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gefehlt haben
du
würdest gefehlt haben
er/sie/es
würde gefehlt haben
wir
würden gefehlt haben
ihr
würdet gefehlt haben
sie/Sie
würden gefehlt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [fehlen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
fehle; fehl
ihr
fehlt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [fehlen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
