Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
sehe fern
du
siehst fern
er/sie/es
sieht fern
wir
sehen fern
ihr
seht fern
sie/Sie
sehen fern
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
sah fern
du
sahst fern
er/sie/es
sah fern
wir
sahen fern
ihr
saht fern
sie/Sie
sahen fern
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe ferngesehen
du
hast ferngesehen
er/sie/es
hat ferngesehen
wir
haben ferngesehen
ihr
habt ferngesehen
sie/Sie
haben ferngesehen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte ferngesehen
du
hattest ferngesehen
er/sie/es
hatte ferngesehen
wir
hatten ferngesehen
ihr
hattet ferngesehen
sie/Sie
hatten ferngesehen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde fernsehen
du
wirst fernsehen
er/sie/es
wird fernsehen
wir
werden fernsehen
ihr
werdet fernsehen
sie/Sie
werden fernsehen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde ferngesehen haben
du
wirst ferngesehen haben
er/sie/es
wird ferngesehen haben
wir
werden ferngesehen haben
ihr
werdet ferngesehen haben
sie/Sie
werden ferngesehen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [fernsehen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
sehe fern
du
sehest fern
er/sie/es
sehe fern
wir
sehen fern
ihr
sehet fern
sie/Sie
sehen fern
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe ferngesehen
du
habest ferngesehen
er/sie/es
habe ferngesehen
wir
haben ferngesehen
ihr
habet ferngesehen
sie/Sie
haben ferngesehen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde fernsehen
du
werdest fernsehen
er/sie/es
werde fernsehen
wir
werden fernsehen
ihr
werdet fernsehen
sie/Sie
werden fernsehen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde ferngesehen haben
du
werdest ferngesehen haben
er/sie/es
werde ferngesehen haben
wir
werden ferngesehen haben
ihr
werdet ferngesehen haben
sie/Sie
werden ferngesehen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
sähe fern
du
sähest fern; sähst fern
er/sie/es
sähe fern
wir
sähen fern
ihr
sähet fern; säht fern
sie/Sie
sähen fern
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte ferngesehen
du
hättest ferngesehen
er/sie/es
hätte ferngesehen
wir
hätten ferngesehen
ihr
hättet ferngesehen
sie/Sie
hätten ferngesehen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde fernsehen
du
würdest fernsehen
er/sie/es
würde fernsehen
wir
würden fernsehen
ihr
würdet fernsehen
sie/Sie
würden fernsehen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde ferngesehen haben
du
würdest ferngesehen haben
er/sie/es
würde ferngesehen haben
wir
würden ferngesehen haben
ihr
würdet ferngesehen haben
sie/Sie
würden ferngesehen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [fernsehen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
sieh fern; siehe fern
ihr
seht fern
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [fernsehen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
