Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
stelle fest
du
stellst fest
er/sie/es
stellt fest
wir
stellen fest
ihr
stellt fest
sie/Sie
stellen fest
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stellte fest
du
stelltest fest
er/sie/es
stellte fest
wir
stellten fest
ihr
stelltet fest
sie/Sie
stellten fest
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe festgestellt
du
hast festgestellt
er/sie/es
hat festgestellt
wir
haben festgestellt
ihr
habt festgestellt
sie/Sie
haben festgestellt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte festgestellt
du
hattest festgestellt
er/sie/es
hatte festgestellt
wir
hatten festgestellt
ihr
hattet festgestellt
sie/Sie
hatten festgestellt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde feststellen
du
wirst feststellen
er/sie/es
wird feststellen
wir
werden feststellen
ihr
werdet feststellen
sie/Sie
werden feststellen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde festgestellt haben
du
wirst festgestellt haben
er/sie/es
wird festgestellt haben
wir
werden festgestellt haben
ihr
werdet festgestellt haben
sie/Sie
werden festgestellt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [feststellen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
stelle fest
du
stellest fest
er/sie/es
stelle fest
wir
stellen fest
ihr
stellet fest
sie/Sie
stellen fest
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe festgestellt
du
habest festgestellt
er/sie/es
habe festgestellt
wir
haben festgestellt
ihr
habet festgestellt
sie/Sie
haben festgestellt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde feststellen
du
werdest feststellen
er/sie/es
werde feststellen
wir
werden feststellen
ihr
werdet feststellen
sie/Sie
werden feststellen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde festgestellt haben
du
werdest festgestellt haben
er/sie/es
werde festgestellt haben
wir
werden festgestellt haben
ihr
werdet festgestellt haben
sie/Sie
werden festgestellt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stellte fest
du
stelltest fest
er/sie/es
stellte fest
wir
stellten fest
ihr
stelltet fest
sie/Sie
stellten fest
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte festgestellt
du
hättest festgestellt
er/sie/es
hätte festgestellt
wir
hätten festgestellt
ihr
hättet festgestellt
sie/Sie
hätten festgestellt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde feststellen
du
würdest feststellen
er/sie/es
würde feststellen
wir
würden feststellen
ihr
würdet feststellen
sie/Sie
würden feststellen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde festgestellt haben
du
würdest festgestellt haben
er/sie/es
würde festgestellt haben
wir
würden festgestellt haben
ihr
würdet festgestellt haben
sie/Sie
würden festgestellt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [feststellen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
stelle fest; stell fest
ihr
stellt fest
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [feststellen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
