Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
flamme auf
du
flammst auf
er/sie/es
flammt auf
wir
flammen auf
ihr
flammt auf
sie/Sie
flammen auf
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
flammte auf
du
flammtest auf
er/sie/es
flammte auf
wir
flammten auf
ihr
flammtet auf
sie/Sie
flammten auf
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin aufgeflammt
du
bist aufgeflammt
er/sie/es
ist aufgeflammt
wir
sind aufgeflammt
ihr
seid aufgeflammt
sie/Sie
sind aufgeflammt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war aufgeflammt
du
warst aufgeflammt
er/sie/es
war aufgeflammt
wir
waren aufgeflammt
ihr
wart aufgeflammt
sie/Sie
waren aufgeflammt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde aufflammen
du
wirst aufflammen
er/sie/es
wird aufflammen
wir
werden aufflammen
ihr
werdet aufflammen
sie/Sie
werden aufflammen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde aufgeflammt sein
du
wirst aufgeflammt sein
er/sie/es
wird aufgeflammt sein
wir
werden aufgeflammt sein
ihr
werdet aufgeflammt sein
sie/Sie
werden aufgeflammt sein
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [flammen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
flamme auf
du
flammest auf
er/sie/es
flamme auf
wir
flammen auf
ihr
flammet auf
sie/Sie
flammen auf
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei aufgeflammt
du
seiest aufgeflammt; seist aufgeflammt
er/sie/es
sei aufgeflammt
wir
seien aufgeflammt
ihr
seiet aufgeflammt
sie/Sie
seien aufgeflammt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde aufflammen
du
werdest aufflammen
er/sie/es
werde aufflammen
wir
werden aufflammen
ihr
werdet aufflammen
sie/Sie
werden aufflammen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde aufgeflammt sein
du
werdest aufgeflammt sein
er/sie/es
werde aufgeflammt sein
wir
werden aufgeflammt sein
ihr
werdet aufgeflammt sein
sie/Sie
werden aufgeflammt sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
flammte auf
du
flammtest auf
er/sie/es
flammte auf
wir
flammten auf
ihr
flammtet auf
sie/Sie
flammten auf
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre aufgeflammt
du
wärest aufgeflammt
er/sie/es
wäre aufgeflammt
wir
wären aufgeflammt
ihr
wäret aufgeflammt
sie/Sie
wären aufgeflammt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde aufflammen
du
würdest aufflammen
er/sie/es
würde aufflammen
wir
würden aufflammen
ihr
würdet aufflammen
sie/Sie
würden aufflammen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde aufgeflammt sein
du
würdest aufgeflammt sein
er/sie/es
würde aufgeflammt sein
wir
würden aufgeflammt sein
ihr
würdet aufgeflammt sein
sie/Sie
würden aufgeflammt sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [flammen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
flamme auf; flamm auf
ihr
flammt auf
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [flammen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
