Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
gebe frei
du
gibst frei
er/sie/es
gibt frei
wir
geben frei
ihr
gebt frei
sie/Sie
geben frei
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
gab frei
du
gabst frei
er/sie/es
gab frei
wir
gaben frei
ihr
gabt frei
sie/Sie
gaben frei
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe freigegeben
du
hast freigegeben
er/sie/es
hat freigegeben
wir
haben freigegeben
ihr
habt freigegeben
sie/Sie
haben freigegeben
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte freigegeben
du
hattest freigegeben
er/sie/es
hatte freigegeben
wir
hatten freigegeben
ihr
hattet freigegeben
sie/Sie
hatten freigegeben
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde freigeben
du
wirst freigeben
er/sie/es
wird freigeben
wir
werden freigeben
ihr
werdet freigeben
sie/Sie
werden freigeben
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde freigegeben haben
du
wirst freigegeben haben
er/sie/es
wird freigegeben haben
wir
werden freigegeben haben
ihr
werdet freigegeben haben
sie/Sie
werden freigegeben haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [freigeben]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
gebe frei
du
gebest frei
er/sie/es
gebe frei
wir
geben frei
ihr
gebet frei
sie/Sie
geben frei
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe freigegeben
du
habest freigegeben
er/sie/es
habe freigegeben
wir
haben freigegeben
ihr
habet freigegeben
sie/Sie
haben freigegeben
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde freigeben
du
werdest freigeben
er/sie/es
werde freigeben
wir
werden freigeben
ihr
werdet freigeben
sie/Sie
werden freigeben
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde freigegeben haben
du
werdest freigegeben haben
er/sie/es
werde freigegeben haben
wir
werden freigegeben haben
ihr
werdet freigegeben haben
sie/Sie
werden freigegeben haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
gäbe frei
du
gäbest frei
er/sie/es
gäbe frei
wir
gäben frei
ihr
gäbet frei
sie/Sie
gäben frei
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte freigegeben
du
hättest freigegeben
er/sie/es
hätte freigegeben
wir
hätten freigegeben
ihr
hättet freigegeben
sie/Sie
hätten freigegeben
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde freigeben
du
würdest freigeben
er/sie/es
würde freigeben
wir
würden freigeben
ihr
würdet freigeben
sie/Sie
würden freigeben
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde freigegeben haben
du
würdest freigegeben haben
er/sie/es
würde freigegeben haben
wir
würden freigegeben haben
ihr
würdet freigegeben haben
sie/Sie
würden freigegeben haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [freigeben]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
gib frei
ihr
geben frei wir
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [freigeben]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
