Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
fuge
du
fugst
er/sie/es
fugt
wir
fugen
ihr
fugt
sie/Sie
fugen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fugte
du
fugtest
er/sie/es
fugte
wir
fugten
ihr
fugtet
sie/Sie
fugten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gefugt
du
hast gefugt
er/sie/es
hat gefugt
wir
haben gefugt
ihr
habt gefugt
sie/Sie
haben gefugt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gefugt
du
hattest gefugt
er/sie/es
hatte gefugt
wir
hatten gefugt
ihr
hattet gefugt
sie/Sie
hatten gefugt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde fugen
du
wirst fugen
er/sie/es
wird fugen
wir
werden fugen
ihr
werdet fugen
sie/Sie
werden fugen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gefugt haben
du
wirst gefugt haben
er/sie/es
wird gefugt haben
wir
werden gefugt haben
ihr
werdet gefugt haben
sie/Sie
werden gefugt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [fügen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
fuge
du
fugest
er/sie/es
fuge
wir
fugen
ihr
fuget
sie/Sie
fugen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gefugt
du
habest gefugt
er/sie/es
habe gefugt
wir
haben gefugt
ihr
habet gefugt
sie/Sie
haben gefugt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde fugen
du
werdest fugen
er/sie/es
werde fugen
wir
werden fugen
ihr
werdet fugen
sie/Sie
werden fugen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gefugt haben
du
werdest gefugt haben
er/sie/es
werde gefugt haben
wir
werden gefugt haben
ihr
werdet gefugt haben
sie/Sie
werden gefugt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fugte
du
fugtest
er/sie/es
fugte
wir
fugten
ihr
fugtet
sie/Sie
fugten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gefugt
du
hättest gefugt
er/sie/es
hätte gefugt
wir
hätten gefugt
ihr
hättet gefugt
sie/Sie
hätten gefugt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde fugen
du
würdest fugen
er/sie/es
würde fugen
wir
würden fugen
ihr
würdet fugen
sie/Sie
würden fugen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gefugt haben
du
würdest gefugt haben
er/sie/es
würde gefugt haben
wir
würden gefugt haben
ihr
würdet gefugt haben
sie/Sie
würden gefugt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [fügen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
fuge; fug
ihr
fugt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [fügen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
