Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
fühle
du
fühlst
er/sie/es
fühlt
wir
fühlen
ihr
fühlt
sie/Sie
fühlen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fühlte
du
fühltest
er/sie/es
fühlte
wir
fühlten
ihr
fühltet
sie/Sie
fühlten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gefühlt
du
hast gefühlt
er/sie/es
hat gefühlt
wir
haben gefühlt
ihr
habt gefühlt
sie/Sie
haben gefühlt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gefühlt
du
hattest gefühlt
er/sie/es
hatte gefühlt
wir
hatten gefühlt
ihr
hattet gefühlt
sie/Sie
hatten gefühlt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde fühlen
du
wirst fühlen
er/sie/es
wird fühlen
wir
werden fühlen
ihr
werdet fühlen
sie/Sie
werden fühlen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gefühlt haben
du
wirst gefühlt haben
er/sie/es
wird gefühlt haben
wir
werden gefühlt haben
ihr
werdet gefühlt haben
sie/Sie
werden gefühlt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [fühlen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
fühle
du
fühlest
er/sie/es
fühle
wir
fühlen
ihr
fühlet
sie/Sie
fühlen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gefühlt
du
habest gefühlt
er/sie/es
habe gefühlt
wir
haben gefühlt
ihr
habet gefühlt
sie/Sie
haben gefühlt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde fühlen
du
werdest fühlen
er/sie/es
werde fühlen
wir
werden fühlen
ihr
werdet fühlen
sie/Sie
werden fühlen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gefühlt haben
du
werdest gefühlt haben
er/sie/es
werde gefühlt haben
wir
werden gefühlt haben
ihr
werdet gefühlt haben
sie/Sie
werden gefühlt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fühlte
du
fühltest
er/sie/es
fühlte
wir
fühlten
ihr
fühltet
sie/Sie
fühlten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gefühlt
du
hättest gefühlt
er/sie/es
hätte gefühlt
wir
hätten gefühlt
ihr
hättet gefühlt
sie/Sie
hätten gefühlt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde fühlen
du
würdest fühlen
er/sie/es
würde fühlen
wir
würden fühlen
ihr
würdet fühlen
sie/Sie
würden fühlen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gefühlt haben
du
würdest gefühlt haben
er/sie/es
würde gefühlt haben
wir
würden gefühlt haben
ihr
würdet gefühlt haben
sie/Sie
würden gefühlt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [fühlen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
fühle; fühl
ihr
fühlt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [fühlen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
