Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
gebühre
du
gebührst
er/sie/es
gebührt
wir
gebühren
ihr
gebührt
sie/Sie
gebühren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
gebührte
du
gebührtest
er/sie/es
gebührte
wir
gebührten
ihr
gebührtet
sie/Sie
gebührten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gebührt
du
hast gebührt
er/sie/es
hat gebührt
wir
haben gebührt
ihr
habt gebührt
sie/Sie
haben gebührt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gebührt
du
hattest gebührt
er/sie/es
hatte gebührt
wir
hatten gebührt
ihr
hattet gebührt
sie/Sie
hatten gebührt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde gebühren
du
wirst gebühren
er/sie/es
wird gebühren
wir
werden gebühren
ihr
werdet gebühren
sie/Sie
werden gebühren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gebührt haben
du
wirst gebührt haben
er/sie/es
wird gebührt haben
wir
werden gebührt haben
ihr
werdet gebührt haben
sie/Sie
werden gebührt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [gebühren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
gebühre
du
gebührest
er/sie/es
gebühre
wir
gebühren
ihr
gebühret
sie/Sie
gebühren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gebührt
du
habest gebührt
er/sie/es
habe gebührt
wir
haben gebührt
ihr
habet gebührt
sie/Sie
haben gebührt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde gebühren
du
werdest gebühren
er/sie/es
werde gebühren
wir
werden gebühren
ihr
werdet gebühren
sie/Sie
werden gebühren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gebührt haben
du
werdest gebührt haben
er/sie/es
werde gebührt haben
wir
werden gebührt haben
ihr
werdet gebührt haben
sie/Sie
werden gebührt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
gebührte
du
gebührtest
er/sie/es
gebührte
wir
gebührten
ihr
gebührtet
sie/Sie
gebührten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gebührt
du
hättest gebührt
er/sie/es
hätte gebührt
wir
hätten gebührt
ihr
hättet gebührt
sie/Sie
hätten gebührt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde gebühren
du
würdest gebühren
er/sie/es
würde gebühren
wir
würden gebühren
ihr
würdet gebühren
sie/Sie
würden gebühren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gebührt haben
du
würdest gebührt haben
er/sie/es
würde gebührt haben
wir
würden gebührt haben
ihr
würdet gebührt haben
sie/Sie
würden gebührt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [gebühren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
gebühre; gebühr
ihr
gebührt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [gebühren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
