Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
grenze
du
grenzt
er/sie/es
grenzt
wir
grenzen
ihr
grenzt
sie/Sie
grenzen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
grenzte
du
grenztest
er/sie/es
grenzte
wir
grenzten
ihr
grenztet
sie/Sie
grenzten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gegrenzt
du
hast gegrenzt
er/sie/es
hat gegrenzt
wir
haben gegrenzt
ihr
habt gegrenzt
sie/Sie
haben gegrenzt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gegrenzt
du
hattest gegrenzt
er/sie/es
hatte gegrenzt
wir
hatten gegrenzt
ihr
hattet gegrenzt
sie/Sie
hatten gegrenzt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde grenzen
du
wirst grenzen
er/sie/es
wird grenzen
wir
werden grenzen
ihr
werdet grenzen
sie/Sie
werden grenzen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gegrenzt haben
du
wirst gegrenzt haben
er/sie/es
wird gegrenzt haben
wir
werden gegrenzt haben
ihr
werdet gegrenzt haben
sie/Sie
werden gegrenzt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [grenzen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
grenze
du
grenzest
er/sie/es
grenze
wir
grenzen
ihr
grenzet
sie/Sie
grenzen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gegrenzt
du
habest gegrenzt
er/sie/es
habe gegrenzt
wir
haben gegrenzt
ihr
habet gegrenzt
sie/Sie
haben gegrenzt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde grenzen
du
werdest grenzen
er/sie/es
werde grenzen
wir
werden grenzen
ihr
werdet grenzen
sie/Sie
werden grenzen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gegrenzt haben
du
werdest gegrenzt haben
er/sie/es
werde gegrenzt haben
wir
werden gegrenzt haben
ihr
werdet gegrenzt haben
sie/Sie
werden gegrenzt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
grenzte
du
grenztest
er/sie/es
grenzte
wir
grenzten
ihr
grenztet
sie/Sie
grenzten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gegrenzt
du
hättest gegrenzt
er/sie/es
hätte gegrenzt
wir
hätten gegrenzt
ihr
hättet gegrenzt
sie/Sie
hätten gegrenzt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde grenzen
du
würdest grenzen
er/sie/es
würde grenzen
wir
würden grenzen
ihr
würdet grenzen
sie/Sie
würden grenzen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gegrenzt haben
du
würdest gegrenzt haben
er/sie/es
würde gegrenzt haben
wir
würden gegrenzt haben
ihr
würdet gegrenzt haben
sie/Sie
würden gegrenzt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [grenzen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
grenze; grenz
ihr
grenzt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [grenzen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
