Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
gucke
du
guckst
er/sie/es
guckt
wir
gucken
ihr
guckt
sie/Sie
gucken
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
guckte
du
gucktest
er/sie/es
guckte
wir
guckten
ihr
gucktet
sie/Sie
guckten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geguckt
du
hast geguckt
er/sie/es
hat geguckt
wir
haben geguckt
ihr
habt geguckt
sie/Sie
haben geguckt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geguckt
du
hattest geguckt
er/sie/es
hatte geguckt
wir
hatten geguckt
ihr
hattet geguckt
sie/Sie
hatten geguckt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde gucken
du
wirst gucken
er/sie/es
wird gucken
wir
werden gucken
ihr
werdet gucken
sie/Sie
werden gucken
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geguckt haben
du
wirst geguckt haben
er/sie/es
wird geguckt haben
wir
werden geguckt haben
ihr
werdet geguckt haben
sie/Sie
werden geguckt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [gucken]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
gucke
du
guckest
er/sie/es
gucke
wir
gucken
ihr
gucket
sie/Sie
gucken
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geguckt
du
habest geguckt
er/sie/es
habe geguckt
wir
haben geguckt
ihr
habet geguckt
sie/Sie
haben geguckt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde gucken
du
werdest gucken
er/sie/es
werde gucken
wir
werden gucken
ihr
werdet gucken
sie/Sie
werden gucken
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geguckt haben
du
werdest geguckt haben
er/sie/es
werde geguckt haben
wir
werden geguckt haben
ihr
werdet geguckt haben
sie/Sie
werden geguckt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
guckte
du
gucktest
er/sie/es
guckte
wir
guckten
ihr
gucktet
sie/Sie
guckten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geguckt
du
hättest geguckt
er/sie/es
hätte geguckt
wir
hätten geguckt
ihr
hättet geguckt
sie/Sie
hätten geguckt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde gucken
du
würdest gucken
er/sie/es
würde gucken
wir
würden gucken
ihr
würdet gucken
sie/Sie
würden gucken
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geguckt haben
du
würdest geguckt haben
er/sie/es
würde geguckt haben
wir
würden geguckt haben
ihr
würdet geguckt haben
sie/Sie
würden geguckt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [gucken]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
gucke; guck
ihr
guckt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [gucken]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);