Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
gurte
du
gurtest
er/sie/es
gurtet
wir
gurten
ihr
gurtet
sie/Sie
gurten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
gurtete
du
gurtetest
er/sie/es
gurtete
wir
gurteten
ihr
gurtetet
sie/Sie
gurteten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gegurtet
du
hast gegurtet
er/sie/es
hat gegurtet
wir
haben gegurtet
ihr
habt gegurtet
sie/Sie
haben gegurtet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gegurtet
du
hattest gegurtet
er/sie/es
hatte gegurtet
wir
hatten gegurtet
ihr
hattet gegurtet
sie/Sie
hatten gegurtet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde gurten
du
wirst gurten
er/sie/es
wird gurten
wir
werden gurten
ihr
werdet gurten
sie/Sie
werden gurten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gegurtet haben
du
wirst gegurtet haben
er/sie/es
wird gegurtet haben
wir
werden gegurtet haben
ihr
werdet gegurtet haben
sie/Sie
werden gegurtet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [gürten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
gurte
du
gurtest
er/sie/es
gurte
wir
gurten
ihr
gurtet
sie/Sie
gurten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gegurtet
du
habest gegurtet
er/sie/es
habe gegurtet
wir
haben gegurtet
ihr
habet gegurtet
sie/Sie
haben gegurtet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde gurten
du
werdest gurten
er/sie/es
werde gurten
wir
werden gurten
ihr
werdet gurten
sie/Sie
werden gurten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gegurtet haben
du
werdest gegurtet haben
er/sie/es
werde gegurtet haben
wir
werden gegurtet haben
ihr
werdet gegurtet haben
sie/Sie
werden gegurtet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
gurtete
du
gurtetest
er/sie/es
gurtete
wir
gurteten
ihr
gurtetet
sie/Sie
gurteten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gegurtet
du
hättest gegurtet
er/sie/es
hätte gegurtet
wir
hätten gegurtet
ihr
hättet gegurtet
sie/Sie
hätten gegurtet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde gurten
du
würdest gurten
er/sie/es
würde gurten
wir
würden gurten
ihr
würdet gurten
sie/Sie
würden gurten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gegurtet haben
du
würdest gegurtet haben
er/sie/es
würde gegurtet haben
wir
würden gegurtet haben
ihr
würdet gegurtet haben
sie/Sie
würden gegurtet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [gürten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
gurte; gurt
ihr
gurtet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [gürten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
