Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
hemme
du
hemmst
er/sie/es
hemmt
wir
hemmen
ihr
hemmt
sie/Sie
hemmen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
hemmte
du
hemmtest
er/sie/es
hemmte
wir
hemmten
ihr
hemmtet
sie/Sie
hemmten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gehemmt
du
hast gehemmt
er/sie/es
hat gehemmt
wir
haben gehemmt
ihr
habt gehemmt
sie/Sie
haben gehemmt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gehemmt
du
hattest gehemmt
er/sie/es
hatte gehemmt
wir
hatten gehemmt
ihr
hattet gehemmt
sie/Sie
hatten gehemmt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde hemmen
du
wirst hemmen
er/sie/es
wird hemmen
wir
werden hemmen
ihr
werdet hemmen
sie/Sie
werden hemmen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gehemmt haben
du
wirst gehemmt haben
er/sie/es
wird gehemmt haben
wir
werden gehemmt haben
ihr
werdet gehemmt haben
sie/Sie
werden gehemmt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [hemmen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
hemme
du
hemmest
er/sie/es
hemme
wir
hemmen
ihr
hemmet
sie/Sie
hemmen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gehemmt
du
habest gehemmt
er/sie/es
habe gehemmt
wir
haben gehemmt
ihr
habet gehemmt
sie/Sie
haben gehemmt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde hemmen
du
werdest hemmen
er/sie/es
werde hemmen
wir
werden hemmen
ihr
werdet hemmen
sie/Sie
werden hemmen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gehemmt haben
du
werdest gehemmt haben
er/sie/es
werde gehemmt haben
wir
werden gehemmt haben
ihr
werdet gehemmt haben
sie/Sie
werden gehemmt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
hemmte
du
hemmtest
er/sie/es
hemmte
wir
hemmten
ihr
hemmtet
sie/Sie
hemmten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gehemmt
du
hättest gehemmt
er/sie/es
hätte gehemmt
wir
hätten gehemmt
ihr
hättet gehemmt
sie/Sie
hätten gehemmt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde hemmen
du
würdest hemmen
er/sie/es
würde hemmen
wir
würden hemmen
ihr
würdet hemmen
sie/Sie
würden hemmen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gehemmt haben
du
würdest gehemmt haben
er/sie/es
würde gehemmt haben
wir
würden gehemmt haben
ihr
würdet gehemmt haben
sie/Sie
würden gehemmt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [hemmen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
hemme; hemm
ihr
hemmt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [hemmen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
