Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
rage hervor
du
ragst hervor
er/sie/es
ragt hervor
wir
ragen hervor
ihr
ragt hervor
sie/Sie
ragen hervor
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
ragte hervor
du
ragtest hervor
er/sie/es
ragte hervor
wir
ragten hervor
ihr
ragtet hervor
sie/Sie
ragten hervor
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe hervorgeragt
du
hast hervorgeragt
er/sie/es
hat hervorgeragt
wir
haben hervorgeragt
ihr
habt hervorgeragt
sie/Sie
haben hervorgeragt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte hervorgeragt
du
hattest hervorgeragt
er/sie/es
hatte hervorgeragt
wir
hatten hervorgeragt
ihr
hattet hervorgeragt
sie/Sie
hatten hervorgeragt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde hervorragen
du
wirst hervorragen
er/sie/es
wird hervorragen
wir
werden hervorragen
ihr
werdet hervorragen
sie/Sie
werden hervorragen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde hervorgeragt haben
du
wirst hervorgeragt haben
er/sie/es
wird hervorgeragt haben
wir
werden hervorgeragt haben
ihr
werdet hervorgeragt haben
sie/Sie
werden hervorgeragt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [hervorragen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
rage hervor
du
ragest hervor
er/sie/es
rage hervor
wir
ragen hervor
ihr
raget hervor
sie/Sie
ragen hervor
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe hervorgeragt
du
habest hervorgeragt
er/sie/es
habe hervorgeragt
wir
haben hervorgeragt
ihr
habet hervorgeragt
sie/Sie
haben hervorgeragt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde hervorragen
du
werdest hervorragen
er/sie/es
werde hervorragen
wir
werden hervorragen
ihr
werdet hervorragen
sie/Sie
werden hervorragen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde hervorgeragt haben
du
werdest hervorgeragt haben
er/sie/es
werde hervorgeragt haben
wir
werden hervorgeragt haben
ihr
werdet hervorgeragt haben
sie/Sie
werden hervorgeragt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
ragte hervor
du
ragtest hervor
er/sie/es
ragte hervor
wir
ragten hervor
ihr
ragtet hervor
sie/Sie
ragten hervor
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte hervorgeragt
du
hättest hervorgeragt
er/sie/es
hätte hervorgeragt
wir
hätten hervorgeragt
ihr
hättet hervorgeragt
sie/Sie
hätten hervorgeragt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde hervorragen
du
würdest hervorragen
er/sie/es
würde hervorragen
wir
würden hervorragen
ihr
würdet hervorragen
sie/Sie
würden hervorragen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde hervorgeragt haben
du
würdest hervorgeragt haben
er/sie/es
würde hervorgeragt haben
wir
würden hervorgeragt haben
ihr
würdet hervorgeragt haben
sie/Sie
würden hervorgeragt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [hervorragen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
rage hervor; rag hervor
ihr
ragt hervor
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [hervorragen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
