Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
hisse
du
hisst
er/sie/es
hisst
wir
hissen
ihr
hisst
sie/Sie
hissen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
hisste
du
hisstest
er/sie/es
hisste
wir
hissten
ihr
hisstet
sie/Sie
hissten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gehisst
du
hast gehisst
er/sie/es
hat gehisst
wir
haben gehisst
ihr
habt gehisst
sie/Sie
haben gehisst
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gehisst
du
hattest gehisst
er/sie/es
hatte gehisst
wir
hatten gehisst
ihr
hattet gehisst
sie/Sie
hatten gehisst
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde hissen
du
wirst hissen
er/sie/es
wird hissen
wir
werden hissen
ihr
werdet hissen
sie/Sie
werden hissen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gehisst haben
du
wirst gehisst haben
er/sie/es
wird gehisst haben
wir
werden gehisst haben
ihr
werdet gehisst haben
sie/Sie
werden gehisst haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [hissen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
hisse
du
hissest
er/sie/es
hisse
wir
hissen
ihr
hisset
sie/Sie
hissen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gehisst
du
habest gehisst
er/sie/es
habe gehisst
wir
haben gehisst
ihr
habet gehisst
sie/Sie
haben gehisst
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde hissen
du
werdest hissen
er/sie/es
werde hissen
wir
werden hissen
ihr
werdet hissen
sie/Sie
werden hissen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gehisst haben
du
werdest gehisst haben
er/sie/es
werde gehisst haben
wir
werden gehisst haben
ihr
werdet gehisst haben
sie/Sie
werden gehisst haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
hisste
du
hisstest
er/sie/es
hisste
wir
hissten
ihr
hisstet
sie/Sie
hissten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gehisst
du
hättest gehisst
er/sie/es
hätte gehisst
wir
hätten gehisst
ihr
hättet gehisst
sie/Sie
hätten gehisst
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde hissen
du
würdest hissen
er/sie/es
würde hissen
wir
würden hissen
ihr
würdet hissen
sie/Sie
würden hissen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gehisst haben
du
würdest gehisst haben
er/sie/es
würde gehisst haben
wir
würden gehisst haben
ihr
würdet gehisst haben
sie/Sie
würden gehisst haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [hissen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
hisse; hiss
ihr
hisst
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [hissen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
