Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
klammere
du
klammerst
er/sie/es
klammert
wir
klammern
ihr
klammert
sie/Sie
klammern
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
klammerte
du
klammertest
er/sie/es
klammerte
wir
klammerten
ihr
klammertet
sie/Sie
klammerten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geklammert
du
hast geklammert
er/sie/es
hat geklammert
wir
haben geklammert
ihr
habt geklammert
sie/Sie
haben geklammert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geklammert
du
hattest geklammert
er/sie/es
hatte geklammert
wir
hatten geklammert
ihr
hattet geklammert
sie/Sie
hatten geklammert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde klammern
du
wirst klammern
er/sie/es
wird klammern
wir
werden klammern
ihr
werdet klammern
sie/Sie
werden klammern
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geklammert haben
du
wirst geklammert haben
er/sie/es
wird geklammert haben
wir
werden geklammert haben
ihr
werdet geklammert haben
sie/Sie
werden geklammert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [klammern]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
klammere
du
klammerst
er/sie/es
klammere
wir
klammern
ihr
klammert
sie/Sie
klammern
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geklammert
du
habest geklammert
er/sie/es
habe geklammert
wir
haben geklammert
ihr
habet geklammert
sie/Sie
haben geklammert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde klammern
du
werdest klammern
er/sie/es
werde klammern
wir
werden klammern
ihr
werdet klammern
sie/Sie
werden klammern
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geklammert haben
du
werdest geklammert haben
er/sie/es
werde geklammert haben
wir
werden geklammert haben
ihr
werdet geklammert haben
sie/Sie
werden geklammert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
klammerte
du
klammertest
er/sie/es
klammerte
wir
klammerten
ihr
klammertet
sie/Sie
klammerten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geklammert
du
hättest geklammert
er/sie/es
hätte geklammert
wir
hätten geklammert
ihr
hättet geklammert
sie/Sie
hätten geklammert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde klammern
du
würdest klammern
er/sie/es
würde klammern
wir
würden klammern
ihr
würdet klammern
sie/Sie
würden klammern
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geklammert haben
du
würdest geklammert haben
er/sie/es
würde geklammert haben
wir
würden geklammert haben
ihr
würdet geklammert haben
sie/Sie
würden geklammert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [klammern]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
klammere
ihr
klammert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [klammern]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);