Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
lerne
du
lernst
er/sie/es
lernt
wir
lernen
ihr
lernt
sie/Sie
lernen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
lernte
du
lerntest
er/sie/es
lernte
wir
lernten
ihr
lerntet
sie/Sie
lernten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gelernt
du
hast gelernt
er/sie/es
hat gelernt
wir
haben gelernt
ihr
habt gelernt
sie/Sie
haben gelernt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gelernt
du
hattest gelernt
er/sie/es
hatte gelernt
wir
hatten gelernt
ihr
hattet gelernt
sie/Sie
hatten gelernt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde lernen
du
wirst lernen
er/sie/es
wird lernen
wir
werden lernen
ihr
werdet lernen
sie/Sie
werden lernen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gelernt haben
du
wirst gelernt haben
er/sie/es
wird gelernt haben
wir
werden gelernt haben
ihr
werdet gelernt haben
sie/Sie
werden gelernt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [lernen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
lerne
du
lernest
er/sie/es
lerne
wir
lernen
ihr
lernet
sie/Sie
lernen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gelernt
du
habest gelernt
er/sie/es
habe gelernt
wir
haben gelernt
ihr
habet gelernt
sie/Sie
haben gelernt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde lernen
du
werdest lernen
er/sie/es
werde lernen
wir
werden lernen
ihr
werdet lernen
sie/Sie
werden lernen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gelernt haben
du
werdest gelernt haben
er/sie/es
werde gelernt haben
wir
werden gelernt haben
ihr
werdet gelernt haben
sie/Sie
werden gelernt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
lernte
du
lerntest
er/sie/es
lernte
wir
lernten
ihr
lerntet
sie/Sie
lernten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gelernt
du
hättest gelernt
er/sie/es
hätte gelernt
wir
hätten gelernt
ihr
hättet gelernt
sie/Sie
hätten gelernt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde lernen
du
würdest lernen
er/sie/es
würde lernen
wir
würden lernen
ihr
würdet lernen
sie/Sie
würden lernen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gelernt haben
du
würdest gelernt haben
er/sie/es
würde gelernt haben
wir
würden gelernt haben
ihr
würdet gelernt haben
sie/Sie
würden gelernt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [lernen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
lerne; lern
ihr
lernt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [lernen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
